Wzmanciacz "OTL-All-TEWA-german-PNP" :)

[dharma123]

Witam, wiem ze temat już stary ale:
* jakie jest napięcie wyjściowe transformatora?
* jaka jest pojemność kondensatora w filtrze?
* jest jakaś stabilizacja napięcia?

[Tomek Janiszewski]

* jakie jest napięcie wyjściowe transformatora?

To jest pospolity TS40/43 (stosowany np. w magnetofonie M531S). Wykorzystalem całe jego uzwojenie wtórne, dające wg katalogu 18,4V przy obciążeniu 0,9A. Po wyprostowaniu diodami germanowymi uzyskuje się na filtrze pojemnościowym prawie 28V.

* jaka jest pojemność kondensatora w filtrze?

Jest 2200uF/63V zaraz po prostowniku. Następnie jest dławik typu DFZ-4 (nie wiem gdzie był stosowany, wyszperałem go na Wolumenie wśrod mniej lub bardzej sfatygowanych transformatorów i wiem o nim póki co tylko tyle że oporność jego uzwojenia wynosi ok. 0,5 oma), a po dławiku - bateria kondensatorów na 40V o łącznej pojemności 4000uF.

* jest jakaś stabilizacja napięcia?

Od początku nie była przewidywana, konstrując wzmacniacz kierowalem się m.in. spełnieniem równego podziału napięcia zasilającego między oba tranzystory końcowe, nawt przy pewnych wahaniach tego napięcia przy obciążeniu. Natomiast dobra filtracja tętnień okazała się konieczna - stąd użycie filtru CLC.

[_idu]

ZM7000 jest tu: http://unitra.eu.org/node/4761 Tuner ze wzmacniaczem gra mi właśnie teraz w pokoju, magnetofony widuję na śmietnikach. Musiałeś pomylić oznaczenie.

Nie myl prototypów z końca epoki Gierka z mocno okrojoną jakościowo produkcją z połowy lat 70-tych.
ZM-5000, ZM-6000, ZM-7000 - był opracowania na zasadzie że potrafimy dorównać zachodowi. Najbardziej ambitny był zestaw ZM-5000 - szczególnie nowoczesny magnetofon kasetowy z mikroprocesorowym sterowaniem - nieco uproszczona wersja firmy UHER (OIDP) odniosą sukces rynkowy z tym modelem - opracowywany wspólnie przez naszych i ich inżynierów (najlepsze było to że elementy po prostu przemycano do Polski -najtrudniejszą przeszkodą i tak była mizerność naszego przemysłu mechaniki precyzyjnej -istotne elementy mechanizmu trzeba byłoby niestety importować).
Był nowocześniejszy od tego co produkowano jeszcze 6 - 8 lat później przez Unitrę.
Stan wojenny przerwał brutalnie wszelkie innowacje i wzorowanie sie na "zgniłym kapitalizmie". Ba nawet odgórnie wymagano by nasza elektronika naśladowała tylko i wyłącznie tą jedynie słuszną z ZSRR.

[gustaw353]

Teraz to już nikogo nie naśladujemy - a szkoda.

[marekzi]

- Nie boisz się o życie kondensatora wyjściowego? 16V to trochę niskie napięcie.

A niby dlaczego mam się bać? Połowa napięcia na wyjściu utrzymuje się bardzo dobrze, a 28V przekraczać nie zamierzam. 1000uF na 15 omach daje dolną częstotliwość graniczną na poziomie 10Hz, zatem normalne basy przeładują kondensator tylko nieznacznie. Przy tym przy większych amplitudach owych basów siądzie nieco zasilanie...

Kondensatory z bootstrapu też mają podejrzanie niskie napięcia...

A policz sobie jakie napięcia się na nich odkładają. Na C8 jest to... niecałe pół wolta: napięcie przewodzenia złącza B-E tranzystora T5. Na C9 - jedna trzecia połowy napięcia: około 5V. Gdyby w tamtej epoce były do dyspozycji elektrolity o bardzo dużych pojemnościach, np. 10 000uF i na granicznie niskie napięcia np. 3V - bez wahania zastosowałbym taki kondensator jako C8, to wtedy C9 okazałby się zbędny.

Stary temat, ale taki "babol" tam przeszedł że zęby bolą.
Kondensator wyjściowy MUSI mieć napięcie pracy co najmniej równe Uzas - UcesatT4 - UcesatT5, a w praktyce powinien być na napięcie Uzas lub najbliższe wyższe (wartość handlowa). Tak w skrócie - przecież moc wyjściowa to napięcie zmienne (spowodowane przez otwierające się na zmianę T4 i T5) na impedancji głośnika, więc punkt dodatniej końcówki C10 osiąga potencjał (względem masy) zmienny od (0+UcesatT4) do (+Uzas-UcesatT5) czyli w przybliżeniu od zera do +Uzas. A że ujemna końcówka C10 jest na potencjale masy, to napięcie na C10 może osiągać wartość zbliżoną do Uzas.
Kondensator 16V tutaj to dobry przepis na strzał obudową kondensatora w oko.
Podobne błędy co do C8 i C9.

[Marek7HBV]

- Nie boisz się o życie kondensatora wyjściowego? 16V to trochę niskie napięcie.

A że ujemna końcówka C10 jest na potencjale masy, to napięcie na C10 może osiągać wartość zbliżoną do Uzas.

O ile założymy że można zastąpić głośniki centymetrowym kawałkiem drutu,to tak

[AZ12]

Witam

Stary temat, ale taki "babol" tam przeszedł że zęby bolą.
Kondensator wyjściowy MUSI mieć napięcie pracy co najmniej równe Uzas - UcesatT4 - UcesatT5, a w praktyce powinien być na napięcie Uzas lub najbliższe wyższe (wartość handlowa). Tak w skrócie - przecież moc wyjściowa to napięcie zmienne (spowodowane przez otwierające się na zmianę T4 i T5) na impedancji głośnika, więc punkt dodatniej końcówki C10 osiąga potencjał (względem masy) zmienny od (0+UcesatT4) do (+Uzas-UcesatT5) czyli w przybliżeniu od zera do +Uzas. A że ujemna końcówka C10 jest na potencjale masy, to napięcie na C10 może osiągać wartość zbliżoną do Uzas.
Kondensator 16V tutaj to dobry przepis na strzał obudową kondensatora w oko.
Podobne błędy co do C8 i C9.

Ten wzmacniacz pozostanie jako ciekawostka, więc nikt nowy nie będzie go budował. Od kilkudziesięciu lat stosuje się komplementarne lub quasi-komplementarne stopnie mocy zasilane napięciem symetrycznym gdzie kondensator na wyjściu nie występuje, a bootstrap zastąpiono źródłem prądowym.

[Tomek Janiszewski]

A że ujemna końcówka C10 jest na potencjale masy, to napięcie na C10 może osiągać wartość zbliżoną do Uzas.

O ile założymy że można zastąpić głośniki centymetrowym kawałkiem drutu,to tak

Gdzieś w starej publikacji dla początkujących przeczytałem że pod koniec ujemnej połówki napięcia wyjściowego kondensator wyjściowy ładuje się do napięcia zbliżonego do napięcia zasilania, pod koniec zaś dodatniej - rozładowuje się niemal do zera. Widać autor tej publikacji również był początkujący

[Alek]

W pierwszym wpisie tego wątku postawiona była teza, że w Polsce nie powstały germanowe tranzystory npn. Jak się okazuje, nie jest to do końca prawdą. Na dowód tego załączam skany poniższego artykułu. Na pewno tranzystory takie nie weszły do seryjnej produkcji, ale jakie były przyczyny tego stanu rzeczy, trudno dociec. Artykuł dość szczegółowo traktuje o technologii i parametrach, a także o możliwych zastosowaniach.

[AZ12]

Witam

Z którego roku mniej więcej jest ta publikacja?

[Alek]

Nie pamiętam teraz dokładnie, z którego rocznika "Przeglądu elektroniki" pochodzi ten artykuł, bo musiałem dość sprawnie oddać i pobrać inne z biblioteki. Sprawdzę to w swoim czasie, ale wydaje mi się, że 1961 lub 1963 r. Przy tej sposobności zamieszczam kolejny artykuł, dotyczący pieców do wykonywania złącz tranzystorów stopowych.