Antena Long Wire w punkcie zasilania, przy niezmiennej jej długości, ma zmieniającą się impedancję zależną od częstotliwości na jakiej jej przyszło pracować. Wartość tej impedancji może zmieniać się w zakresie od kilkunastu omów do sporych kiloomów. Dipole też podobnie się zachowują.
Krótkie anteny mogą być równie efektywne. Należy je jedynie obciążyć bardzo dużą opornością wejściową odbiornika. Mają one charakter pojemnościowy impedancji, są wrażliwe na pole elektryczne – składową elektromagnetycznej fali radiowej. Potrafi zaindukować się w nich spore napięcie.
Często z dopasowaniem anten błędnie problem jest pojmowany. Urządzenia nadawczo-odbiorcze najczęściej posiadają wspólne gniazdo antenowe dla toru nadawczego i odbiorczego. Sygnał do wejścia RX pobierany czasami jest z π-filtra toru nadawczego. Najczęściej ten π-filtr jest pierwszym elementem wstępnej selekcji dla toru odbiorczego. Elementy jego (L,C) są tak dobrane by przede wszystkim stworzyć najlepsze dopasowanie stopnia końcowego nadajnika do systemu antenowego.
W ten sposób oporność jaką antena widzi w gnieździe antenowym to najczęściej 50 Ω .
Gdy podłączamy antenę tylko do odbiornika to takich jednoznacznych wymagań co do oporności wejściowej nie ma. Często radio posiada kilka gniazd antenowych lub przełącznik rodzaju anteny.
I mówiąc o dopasowaniu anteny należy nieć na uwadze czy chodzi o antenę odbiorczą czy nadawczo-odbiorczą !
W innym wątku wskazywałem na różne rozwiązania wejść antenowych w odbiornikach radiofonicznych. Wskazywałem np. na bardzo dużą ilość zwojów w cewce antenowej (wejściowej) w Ago/Pioniero-podobnych. Cewka „rezonansowa” obwodu wejściowego ma tam kilka razy mniejszą ilość zwojów. Takie rozwiązanie pozwala skutecznie wykorzystać krótkie anteny.
Prostszym rozwiązaniem jest połączenie jej poprzez kondensator o niewielkiej pojemności. Jeżeli zastosować w tym miejscu nieduży zmienny kondensator to można płynnie, w szerokim zakresie dobrać warunki współpracy anteny z radiem. Najczęściej amatorzy nasłuchowcy stosują jedną antenę do odbioru w szerokim, płynnie przestrajanym zakresie częstotliwości. Tak więc widać jak należy rozważać problem „dopasowania” anteny.
Do nadawania stosowane są anteny ściśle obsługujące pasmo częstotliwości lub krotności tych częstotliwości (anteny wielo-bandowe). W tym przypadku dba się o dopasowania oporności falowych.
Co do diody detektora/mieszacza : najlepiej o jak najmniejszym spadku napięcia w kierunku przewodzenia. Do detekcji bardzo małych sygnałów najlepsze są takie (jako ciekawostka):
http://pl.wikipedia.org/wiki/Dioda_wsteczna
Ogólnie diody detekcyjne powinny być niskoszumne, mieć małą pojemność, ich napięcie wsteczne i prąd przewodzenia nie są tak istotne jak w diodach impulsowych. Te drugie muszą być przede wszystkim szybkie i nie mieć zbyt dużego prądu wstecznego.
Problem polega na tym że jak dotąd nie udało mi się złapać żadnej stacji KF, za to bez względu na ustawienie kondensatora strojeniowego słyszę lokalny nadajnik UKF zamontowany niestety na kominie kilkaset metrów od mojego domu. 
Co właściwie decyduje o tym że antena ma wysoką czy niską impedancję? A np. "lonwire", powiedzmy 40 metrowy ma impedancję niższą czy wyższą od dipola półfalowego 2 x 20 m?