Moderatorzy: gsmok, tszczesn, Romekd, Einherjer, OTLamp
Szybkie kartkowanie starych ksiażek nie dało mi odpowiedzi na pierwsze ptytanie, chodzi mi po głowie rok 1923, nawet jak nie jest to dokładna data, to napewno było to na początku lat 20-tych.Robert pisze:Czy ktoś może udzielić mi informacji w którym roku powstały pierwsze odbiorniki supeheterodynowe?
Czy ktoś zna pojęcie selektodyna i amplitydyna.
Czy przed odbiornikami superheterodynowymi istniały odbiorniki heterodynowe? i czym sie różniły od superheterodyny.
Jeżeli ktoś ma schematy odbiorników o bezposrednim wzmocnieniu lub reakcyjniaków to zapraszam do publikacji.
Pozdrawiam wszystkich pasjonatów radia retro
Bo handlarzom generalnie się nie wierzy. Ja już mogłem kupić odbiornik z XIX wieku, czy w pełni sprawny odbiornik z wyprutym chassis do gołej blachy. NIestety oszukują na potęgę.Robert pisze: 2.Po drugie młodzi kolekcjonerzy sprzetu retro będą wiedzieć że jezeli napotkają niedatowany odbiornik w którym będą występowały filtry pośredniej częstotliwości to nie dadzą sobie wmówić że radio to pochodzi np. z 1918 r z czym sie miałem okazję spotkać na giełdzie w Krakowie.
Niestety takie przekręty mogą się zdarzać, zwłaszcza w odbiornikach z lat 20-tych które są łatwe do podrobienia czy skopiowania-mają bardzo prostą konstrukcję. Takiego Elektrita Allegro raczej nikt nie podrobi :)Robert pisze:W obudowę patefonu która faktycznie być moze pochodziła z tego okresu wmontowane było bardzo sprytnie radio o zasilaniu akumulatorowym lecz z filtrami p.cz łudząco podobnymi do filtrów od Pioniera.Lampy z roku 1927.Gałki wyglądały na wzięte od Elektrita.Przełacznik zakresów wyglądał na pochodzący od odbiornika "Orion"Całość sprawiała wrażenie bardzo antyczne lecz uważam że był to obecnie sklecony zabytek który co prawda w wiekszości składał się z elementów retro lecz z bardzo rówżnych okresów.
Oczywiście nie kupiłem bo uznaję tylko autentyki.Cena wywoławcza wynosiła 650 zł.Czy i kto kupił nie wiem ale ktoś mniej obznajomiony z tematem mógł dać się nabrać.
To o cyzm ty mówisz to nie są repliki, tylko zupełnie współczesne odbiorniki montowane w stylizowanych obudowach. Nawet tu dużą rzadkość stanowią odbiorniki których skrzynka byłaby w miarę dokładną kopią jakiegoś istniejącego modelu, że o kopiowaniu środków nie wspomnę. Zresztą trudność wykonania kopii jest na tyle duża, że nie ma to większego sensu.Robert pisze:Co sądzicie o produkowaniu wiernych replik dawnego sprzętu z uzupełnieniem o pewne drobiazgi typu dodatkowy tor dla odbioru sygnału FM? jest to dopuszczalne czy stanowi to swojego rodzaju profanację dawnej myśli technicznej. Zapraszam do dyskusji. :?: :idea:
Pozdrowienia dla wszystkich pasjonatów radio retro.
Takich modeli Elektrita jest dośc dużo :) Zrób tylko replikę czegoś co nie wiesz jak wyglądało i jak było zbudowane w środku :)Ninja pisze: Przykłądowo z tego co mi wiadomo jest podobno model Elektrita, którego nikt nie widział w oryginale - prędzej czy później ktoś mógłby zbudować jego replikę.
Aaaa, to nie zakojarzyłem o co chodzi. Po prostu takie rzeczy o których mówiłem widuję w zasadzie codziennie.Robert pisze: Nie całkiem dokładnie zrozumieliśmy się w temacie.
Zadałem dyskusyjne pytanie na temat ewentualnego podjęcia produkcji wiernych replik retro sprzętu,i o ocenę takiego procederu gdyby teoretycznie został zrealizowany.
Jka replika ograniczy sie tylko do skrzynki to owszem. Zrobienie repliki pozostałych elementów to absurdalne koszty - skopiuj choćby taki agregat strojeniowy. Albo znajdź miejsce gdzie ci zrobią kopie cewek czy podstawek pod cokolwiek. Oczywiście jest to możliwe, ale znacznie taniej wyjdzie kupić takie radio oryginalne w dobrym stanie.Robert pisze:Oczywiście nie chodzi mi tu o produkowanie fałszywek lecz replik opisanych zgodnie z prawem ,że są to kopie takiego a takiego modelu.Oczywiście replika była by skazana na współczesne rezystory i kondensatory no ale niema przeciez ideałow.
Wiernymi replikami byłyby lampy,cewki,kubki ekranowe,kapki,jindensatory obrotowe,linki i oczywiście obudowy,skale,gałki itp.Zdaniem zaprzyjaźnionego stolarza-konserwatora dzieł sztuki wykonanie repliki drewnianej obudowy niezalżnie od jej złożoności nie stanowi problemu nie do pokonania .
Tu nie chodzi o zrobienie agregatu strojeniowego, ale o zrobienie kopii istniejącego agregatu. A więc najpierw rozebrania jakiegoś na części, potem wykonanie dokładnych pomiarów, potem zrobienie dokładnych kopii. W tym jest problem. Tak samo z materiałami - z głupim bakelitem może już być problem, że o innych rzeczach nie wspomnę.Robert pisze:tszczesn napisał:
Zrobienie repliki pozostałych elementów to absurdalne koszty - skopiuj choćby taki agregat strojeniowy. Albo znajdź miejsce gdzie ci zrobią kopie cewek czy podstawek pod cokolwiek.
Jest w tym dużo racji przyznaję bez bicia, ale.... tym ale jest fakt produkowania n.p wiernych replik dawnych samochodów których cena przekracza wielokrotnie cenę najlepszych nowych samochodów.Producenci nie boją się starych technologii w nowoczesnym wydaniu. Myśle że problem nie tkwi w trudnosciach technicznych które są zawsze do pokonania lecz w okresleniu wielkości popytu która z kolei okresli cenę.Mozemy sie chyba zgodzić że skoro 70 lat temu poradzono sobie z produkcją agregatów nie mając obrabiarek sterowanych numerycznie,to przy obecnej technice skopiowanie czegokolwiek nie stanowi problemu.
W obecnym poziomie bezrobocia podjęcie atrakcyjnej produkcji mogło by być pozytywnym zjawiskiem dla wielu chałupników i rzemieślników.
Dachówek sporo można znaleźć i ze starożytności :). A sam wygląd to za mało do zorbienia repliki. Jak robisz replikę urządzenia technicznego to środek jest znacznie ważniejszy niż wygląd w 'byciu repliką'. A samochody są kierowane do trochę innego rynku nabywców (zresztą z tego co o tym wiem nie są to repliki a pojazdy projektowane od zera współczesną techniką tylko wizualnie identyczne ze starym modelem). No i koszt wykonania takiej repliki nie jest tylukrotnie wyższy w stosunku do ceny oryginału niż w przypadku radiów.Robert pisze: Myślę także ,że temat podniesiony przez Ninja też ma wiele racji oczywiście w granicach rozsądku.Oczywiście czegoś co nie wiemy jak wyglądało i jak było zrobione odtworzyć się nie da ale na podstawie zachowanych opisów,schematów czy starych fotografii w tle których czasami niejako przypadkowo pojawiają się obrazy antycznych odbiorników można by sie pokusić na odtworzenie utraconych obiektów.
Technikę tę z powodzeniem stosują architekci w odtwarzaniu wyglądu zburzonych całkowicie obiektów i nikt im z tego powodu nie czyni wytyków.Poz tym czy ktoś znajdzie na zabytkowym obiekcie oryginalną średniowieczną dachówkę.?
Ta forma jest wykonana ze specjalnego silikonu, stosowanego w protetyce dentystycznej.Vault_Dweller pisze:Na Jogis Roehrenbude jest sposób odlewania gałek po sporządzeniu formy chyba z laku albo czegoś takiego.
Mi się udało z powodzeniem zastosować zwykły biały silikon (stosowany np. do uszczelniania urządzeń sanitarnych). Odlew wykonuje się z żywicy epoksydowej barwionej pigmentem. Problem to "trafienie" w kolor oryginału, czasem łatwiej jest po prostu "produkt końcowy" pomalować.Robert pisze:Czy ktoś może udzielić mi informacji w którym roku powstały pierwsze odbiorniki supeheterodynowe?
