Stabilizatory scalone

[AZ12]

Witam

W Polsce w latach 60, 70 i 80 powszechnie były stosowane stabilizatory napięcia na tranzystorach, za zachodnią granicą powszechne były stabilizatory scalone. Produkowane były w obudowach z tworzywa sztucznego TO-220 i metalowych TO-3, TO-39. Nie znalazłem w sieci wzmianki o istnieniu tego typu układów w obudowach CE 74 takich jak dla wzmacniaczy mocy m. cz. Czy w ogóle miały by sens?

[elektrit]

Witam

W Polsce w latach 60, 70 i 80

A ULY 78XX (bądź czeska seria MAA) to nic?

wzmianki o istnieniu tego typu układów w obudowach CE 74 takich jak dla wzmacniaczy mocy m. cz. Czy w ogóle miały by sens?

A LM723 się nie liczy?

[kaem]

A ULY 78XX (bądź czeska seria MAA) to nic?

W magnetofonie MDS-442 siedzą UL7824 i UL7505 lub odpowiedniki Tesli w obudowach TO-3. Jaja można na nich gotować.

[elektrit]

W magnetofonie MDS-442 siedzą UL7824 i UL7505 lub odpowiedniki Tesli w obudowach TO-3. Jaja można na nich gotować.

To wina stabilizatorów czy konstruktora, który nie wiedział, że pomiędzy napięciem wejściowym a wyjściowym jest zależność, która przełoży się na wydzielanie ciepła?
A technika SMPS wtedy była jeszcze w powijakach....

[Janusz]

Pytanie dotyczyło sensu zastosowania obudowy CE74 w produkcji scalonych stabilizatorów napięcia.
Nie spotkałem takich wykonań.
W zasadzie obudowa tego typu miałaby z technicznego punku widzenia sens jedynie w stabilizatorach regulowanych np. wspomnianym 723, czy jakimś wielokońcówkowym z rodziny SFC. Te jednak budowano na małe moce, zakładając, że w przypadku zasilaczy o większym prądzie i tak zastosowane zostaną zewnętrzne tranzystory regulacyjne. Dość szybko pojawiły się poza tym, stosowane do dziś stabilizatory o trzech wyprowadzeniach, zdecydowanie łatwiejsze w montażu, a przy tym o obudowach dobrze odprowadzających ciepło.

[Romekd]

W magnetofonie MDS-442 siedzą UL7824 i UL7505 lub odpowiedniki Tesli w obudowach TO-3. Jaja można na nich gotować.

To wina stabilizatorów czy konstruktora, który nie wiedział, że pomiędzy napięciem wejściowym a wyjściowym jest zależność, która przełoży się na wydzielanie ciepła?

Nie była to ani "wina" stabilizatorów, ani konstruktora, ani nawet żadna wada sprzętu. Te stabilizatory faktycznie mocno się nagrzewały, ale i tak pracowały z bezpieczną dla siebie temperaturą, co oznacza, że układ został dobrze przeanalizowany i policzony. Zresztą nie pamiętam abym kiedykolwiek miał potrzebę wymiany któregoś z tych stabilizatorów z powodu jego awarii. Natomiast kilka razy zdarzyło mi się poprawić kontakt między śrubą łączącą obudowę TO-3 z masą. Przerwy pojawiały się po rozgrzaniu się stabilizatora i powodowały zanik napięcia stabilizowanego (gasły wtedy diody LED i magnetofon przestawał funkcjonować...). Pamiętam, że kiedyś z ciekawości sprawdziłem temperaturę stabilizatorów zamontowanych na radiatorach w wieży Philips - po 30 minutach pracy część z nich osiągnęła temperaturę 100°C, a inne się do niej mocno zbliżyły (na zewnątrz było wtedy bardzo gorąco, w domu temperatura podchodziła pod 30°C)...
Tranzystory końcowe w niektórych półprzewodnikowych wzmacniaczach mocy potrafią przy dużym wysterowaniu osiągać temperaturę 97...115°C i są to dla nich normalne warunki pracy.

Pozdrawiam
Romek

[akordeonista]

W magnetofonie MDS-442 siedzą UL7824 i UL7505 lub odpowiedniki Tesli w obudowach TO-3. Jaja można na nich gotować.

Prawdopodobnie zostały zamontowane na radiatorach bez pasty termoprzewodzącej, albo nawet wprost na druku - nie wiem, jak było w rzeczywistości. Spotkałem nawet podkładki izolacyjne z szarej folii - koszty!
Stabilizatory scalone w obudowie TO-3 Motoroli LM309 na 5 V, LM320 i LM340 odpowiednio na 12 V i -12V stosowano w profesjonalnym sprzęcie wizyjnym. Najwyższa temperatura była pomiędzy nóżkami i tam właśnie należało zwrócić uwagę na właściwe nasmarowanie pastą silikonową obu stron podkładki mikowej (w LM340) oraz obudowy stabilizatora i radiatora.
Jeśli moc tracona nie przekraczała 5 W, co oznaczało 5 V zapasu na stabilizację, a radiator miał wymiary 10 cm x 8 cm - obudowy można było "prawie" dotknąć palcem. W.

[atom1477]

A technika SMPS wtedy była jeszcze w powijakach....

Ostatnio czytałem dużo starych materiałów i stwierdziłem ze zdumieniem że już tuż po II wojnie światowej technika impulsowa była na zaskakująco wysokim poziomie. I inne techniki też. Więc to nie to. Myślę że problemem była po prostu duża trudność i koszt produkcji układów scalonych.

[elektrit]

A były tam jakieś przetwornice, w końcu wibrator zasilajacy odbiornik lampowy z akumulatora to też technika impulsowa.
Albo przetwornica np. w ST 315A

[Brencik_]

w końcu wibrator zasilajacy odbiornik lampowy z akumulatora to też technika impulsowa.

Niekoniecznie.
http://sjp.pwn.pl/sjp/technika-impulsowa;2529061.html
Termin nagminnie nadużywany.
Nie wiem skąd wzięła się nazwa"zasilacz impulsowy". Równie dobrze każdy wzmacniacz audio można nazwać impulsowym bo przenosi różne impulsy w sygnale fonicznym.

[atom1477]

No przetwornice.
Podwyższające, obniżające.
Na diodach i kluczach elektronicznych a nie mechanicznych.

A w ST 315A jest przecież zwykła przetwornica:
http://www.elektroda.pl/rtvforum/topic2530649.html

[kaem]

Nie wiem skąd wzięła się nazwa"zasilacz impulsowy".

Dużo bardziej adekwatna i precyzyjna jest angielska nazwa "switching power supply".

[elektrit]

Nie wiem skąd wzięła się nazwa"zasilacz impulsowy".

Pewnie stąd, skąd tranzystory impulsowe. Przełączające była by lepsza?

[Romekd]

Czołem.
Koledzy, już w literaturze z końca lat 60. można było spotkać określenie "stabilizator liniowy", "o działaniu ciągłym" i drugi typ, czyli "stabilizator impulsowy", w którym element regulacyjny był kluczowany impulsami o zmiennym wypełnieniu lub zmiennej częstotliwości. Precyzyjne zasilacze zawsze jednak budowano jako zasilacze liniowe, rezygnując z elementów i obwodów działających impulsowo, nawet jako układów pomocniczych.
Już na początku lat 70. coraz powszechniej rezygnowano ze stosowania wzmacniaczy tranzystorowych, jako wzmacniaczy napięcia błędu (uchybu), zastępując je wzmacniaczami operacyjnymi, które dysponując dużo większym wzmocnieniem i lepszą stabilnością pozwalały poprawić jakość stabilizacji napięcia i prądu. Niektórym może trudno uwierzyć, że stosowanie elementów wykorzystujących zjawisko Peltiera, jako elementów stabilizujących temperaturę źródeł napięcia odniesienia i wzmacniaczy uchybu w stabilizatorach stosowano już na początku lat 70-tych, a może i nieco wcześniej Można o tym przeczytać w książce Marka Stabrowskiego "Stabilizatory sterowane napięcia i prądu stałego", wydanej na początku (dokładnie w styczniu) roku 1972. Jest w niej informacja, że przejście ze wzmacniaczy opartych na tranzystorach na układ ze wzmacniaczem operacyjnym pozwoliło poprawić stabilizację napięcia z 0,01...0,05% do nawet 0,0005% (5ppm). Dla porównania wymienione tu w wątku stabilizatory serii LM78xx mają dokładność napięcia wyjściowego rzędu ±5%, co oczywiście w prostych zastosowaniach zupełnie wystarcza, ale w jakichkolwiek poważniejszych jest nie do przyjęcia...

Pozdrawiam
Romek

[chrzan49]

Fakt Romku.
Pozdrawiam Tomasz