Miernik lamp elektronowych Kalibr L3-3

[tomix]

Witam

Kupiłem kilka dni temu miernik lamp elektronowych Kalibr L3-3. Niestety w komplecie nie było oryginalnego kabla zasilającego. Chciałbym prosić Kolegów o małą podpowiedź - gdzie taki kabel można kupić ewentualnie gdzie można znaleźć zamiennik dla niego? Poniżej zdjęcia gniazda zasilającego. Na trzecim zdjęciu można zobaczyć jak wygląda oryginalny kabel zasilający.

Pozdrawiam,
Tomasz

[rufio]

O ile się nie mylę, to taki wtyk był też w mierniku lamp Elpo P-512. Dałem taki wtyk z miernikiem koledze KaKa. Pozostaje go zapytać czy oddał przy sprzedaży miernika czy zostawił.

[ed_net]

Witam !
Ja mam podobny wtyk-gniazdo w rosyjskim generatorze. Szukałem bezskutecznie wtyczki i rozwiązania są moim zdaniem trzy:
po pierwsze prowizorka z oklejeniem taśmą izolacyjną , oczywiście miała być do czasu znalezienia wtyczki , a jest już u mnie chyba 6 lat, po drugie dorobienie wtyczki , a po trzecie wymiana gniazda i wtyczki -chyba najbardziej pasuje ze starego zasilacza komputerowego.
Pozdrawiam ed_net.

[Zibi]

Trzeba zmierzyć otwór i dobrać gniazdo IEC. Najlepiej ze stykiem ochronnym.

[geguś]

Trzeba zmierzyć otwór i dobrać gniazdo IEC. Najlepiej ze stykiem ochronnym.

Nie może być ze stykiem ochronnym, gdyż wtyczka a ściślej gniazdo rzeczone to II klasa ochronności. Takie same gniazda są w naszych pięćsetsiódemkach. Też nie mam oryginalnego przewodu i radzę sobie jak partyzant, ale ten sposób zasilania raczej dla wytrawnych elektryków. Nie dla amatorów!

[Zibi]

Nie widzę powodu dla którego nie mógłbym połączyć takiej metalowej skrzyni z przewodem ochronnym przy okazji wymiany gniazda.

[geguś]

Powód jest dokładnie taki, że II klasa, to izolacja wzmocniona, czasami nawywana podwójna. Możliwość uszkodzenia tej równa jest możliwości niezadziałania zabezpieczenia podczas zwarcia w urządzeniu w I klasie. Dokładnie rzecz biorąc także jest proporcjonalna do możliwości zadziałania wyłacznika różnicowo-prądowego przy wykorzystaniu środka ochony od porażeń jakim jest izolowanie stanowiska. Do sedna. Są to przeciwstawne środki ochrony od porażeń. Albo II klasa, albo I klasa i przewód ochronny.

[Zibi]

Masz pewność, że to urządzenie jest wykonane w drugiej klasie ochronności? Wtyczka to nie wszystko - ponad 40-letni prodiż ma przewód dwużyłowy, współczesne mają trzy. Trudno przypuszczać, by izolacja była czyś więcej niż koralikami z szamotu. Na obrazku inny kwiatek z dawnych lat, rozwiązanie zasilania starych wzmacniaczy gitarowych Fender.
Poza tym izolacja też się starzeje. Jeśli może się pojawić napięcie na metalowej obudowie, wolę mieć przewód ochronny.

[geguś]

Z podanego przez Ciebie załącznika jasno wynika klasa izolacji. To nie wiem o czym tu dyskutować? Można założyć, że mogło to być urządzenie w klasie 0, obecnie zabronionej i nieprodukowanych urządzeniach w niej. Tyle, że nie każda metalowa obudowa to znak, że należy doprowadzić tam przewód ochronny. Koronny przykład nasze stare wiertarki Celmy, różnej mocy i typu, które wykonane były w II klasie z aluminiowym stojanem na wierzchu. Telewizory zaś w klasie 0 (zero), ale wszak w obudowie nieprzewodzącej.

Prodiż kolego Zibi jest w I klasie z oryginalnym przewodem taki jak do żelazka, gdzie styki ochronne (dwie blaszki) umieszczone były na zewnątrz porcelanowego korpusu. To, że były też wtyczki bez styków ochronnych wiem, lecz nie do prodiży.

[stepa]

A czy przypadkiem druga klasa ochronności tyczy się tylko do urządzeń w obudowie nieprzewodzącej gdzie żaden element metalowy nie wystaje na zewnątrz?Czyli obudowa plastikowa bez wystających metalowych części(których można dotknąć i na których może pojawić się napięcie czyli może nastąpić porażenie prądem)-i takie urządzenie jest w drugiej klasie ochronności( oznaczenie na obudowie to podwójny kwadrat),nie ma zacisku ochronnego i nie wymaga podłączenia uziemienia,zasilane przewodem dwużyłowym.

[Winetu]

Symbol się zgadza, materiał obudowy nie ma jednak żadnego znaczenia. Przykładem, obok wspomnianej wiertarki, może być np. tuner Diory, współczesne dekodery SAT i DVB-T itd. - wszystkie one mają symbol podwójnego kwadratu. Znaczenie ma jakość izolacji obwodów sieciowych (ściśle: części czynnych) od elementów dostępnych*, w tym izolacja wewnątrz transformatorów. Urządzenie o wzmocnionej izolacji łatwo poznać po połączeniach przewodów z gniazdkiem bezpiecznika, łącznikiem sieciowym itp. Są one zaizolowane koszulkami, co byłoby zbędne w urządzeniu z zaciskiem ochronnym. Ponadto krytyczna i ściśle określona przez normę jest wartość prądu upływu. Stąd wynikają np. maksymalne wartości pojemności w filtrze przeciwzakłóceniowym dla urządzeń o wzmocnionej izolacji. Dla przykładu zwykły komputer PC posiada zacisk ochronny. Jeżeli podłączymy go do gniazdka bez bolca, a następnie dotkniemy obudowy, poczujemy nieprzyjemne "kopnięcie" prądu, mimo iż sprzęt jest sprawny i nie ma przebicia. Prąd, który nas razi jest właśnie prądem upływu wynikającym z istnienia pewnej pojemności między obwodem sieciowym, a masą (kondensatory przeciwzakłóceniowe, pojemności między uzwojeniami transformatorów).

W przypadku omawianego miernika należy wziąć pod uwagę, że normy zbliżone do obecnie obowiązujących powstały gdzieś w połowie lat 70-tych. Wcześniej często nie stosowano 3-żyłowych przewodów z prostego powodu: powszechne były gniazdka bez bolca ochronnego. Jeżeli wymagane było uziemienie urządzenia, stosowano dodatkowy zacisk i przewód łączący z najbliższą rurą. Dla przykładu pralka wirnikowa SHL z lat 50-tych posiadała przewód z wtyczką bez zacisku ochronnego oraz umocowaną u dołu obudowy linkę z klamrą na końcu. Jak instruował rysunek przy tym zacisku, klamrę należało założyć na kran od wody.

* "część przewodząca dostępna" jest pojęciem ścisłym (zdefiniowanym w normach)

[AZ12]

Dodam jeszcze, że u urządzeniach w drugiej klasie ochronności izolacja między elementami dostępnymi, a biegunami połączonymi z zasilaniem 230V powinna wynosić 4kV. W celu zwiększenia bezpieczeństwa np: praca elektronarzędziami na zewnątrz budynków lub na mokro, stosuje się transformator separacyjny, są nawet produkowane na napięcie 110V z innym typem wtyczki.http://www.ciop.pl/6864

[Zibi]

Prodiż kolego Zibi jest w I klasie z oryginalnym przewodem taki jak do żelazka, gdzie styki ochronne (dwie blaszki) umieszczone były na zewnątrz porcelanowego korpusu. To, że były też wtyczki bez styków ochronnych wiem, lecz nie do prodiży.

Czasem warto zdać sobie sprawę, z różnicy między tym co jest a wydaje się, że jest. Żeby nie powtarzać tego co już napisałem załączam fotkę. Dodam, że gniazdo w prodiżu nie posiada mosiężnego styku przewodu ochronnego, który we współczesnych produktach występuje.

[geguś]

Czasem warto zdać sobie sprawę, z różnicy między tym co jest a wydaje się, że jest.

Co niniejszym dedykuję Koledze. Aby się nie powtarzać, proszę podać rok budowy tego co na zdjęciu i oczywiście zbliżenie na znak informujący, że ten model wykonano w II klasie. A przewód który to kolega raczył położyć obok tego wspaniałego cudu techniki nie jest przewodem do zasilania tych urządzeń. Niestety, powtarzam się, ale widzę, że ciężko u kolegi ze zrozumieniem starych przepisów w nowej rzeczywistości.Gniazdo w prodiżu nigdy nie miało żadnego styku, gdyż osłona jest przewodząca i to wystarcza. Niech się kolega nie martwi, nie jeden wytrawny elektryk nie jest w stanie połączyć starych przepisów z nowymi.

Od zawsze urządzenie kuchenne, łazienkowe lub podobne były tak wykonywane, że musiały być podłączone do przewodu ochronnego. Albo za pomocą zerowania, albo uziemienia. Prodiż to nie urządzenie pokojowe, gdzie rezygnowano z dodatkowej ochrony za pomocą zerowania lub uziemienia, bo przyjmowano, że izolacja podłoża spełnia inny środek ochrony. W kuchni, łazience, pralni był nakaz stosowania zerowania lub uziemienia.

[Zibi]

Wtyczka to nie wszystko - ponad 40-letni prodiż ma przewód dwużyłowy, współczesne mają trzy.

Przewód jest oryginalny, kupiony wraz z urządzeniem, nic w nim nie zmieniano. To co na błyszczy na zdjęciu jest nowe, fotka wzięta "z netu".