Pokazany prościutki układ może być przydatny do mierzenia wzmocnienia tranzystorów małej mocy, jak BC107, BC237 itp., co zresztą zostało podane w opisach nad schematami. Tranzystory BD354x powinno się mierzyć w warunkach podanych w nocie katalogowej, przy napięciu emiter-kolektor równym 2 V (lub 5 V dla prądu kolektora 2 A), przy nieprzekraczaniu dopuszczalnych wartości mocy strat i prądów bazy i emitera. BD354x (n-p-n) i BD355x (p-n-p) to wyroby naszego CEMI, ulepszona (czyli tak naprawdę pogorszona) wersja tranzystorów BD254x i BD255x (te drugie miały dopuszczalną moc strat równą podobno 18,5 W /opinie na ten temat w czasach mojej młodości były podzieloneKrzysztof pl pisze: ↑śr, 14 września 2022, 14:12 Czy to się mierzy w taki sposób jak na grafice którą zamieściłem?
/, zamiast teoretycznie dopuszczalnych 12,5 W w tranzystorach BD354x i BD355x - jedne i drugie były, ogólnie mówiąc, dość kiepskie...). Poniżej nota katalogowa BB254 CEMIi jej fragment, przedstawiający między innymi zakres wzmocnienia prądowego dla tranzystorów z grupy A, B i C.
Dwie diody Zenera wykazują w zakresie interesujących nas prądów bazy niemal stały spadek napięcia, wynoszący około 1,4 V (po 0,7 V na diodę; zwykłe diody krzemowe mają nieco niższy spadek napięcia w kierunku przewodzenia /0,4...0,6 V/) co ze spadkiem napięcia między bazą i emiterem zapewnia ok. 2 V spadku napięcia między kolektorem i emiterem. W ten sposób mierząc jedynie prąd bazy i mając odczyt prądu kolektora z prądem bazy, możemy w bardzo prosty sposób poznać wzmocnienie tranzystora dla interesującej nas wartości prądu kolektora. Układ narysowany jest dla tranzystora typu npn, ale dla pomiaru tranzystora pnp wystarczy jedynie odwrócić kierunki włączenia diod i bieguny z zasilacza. Gdy chciało się sprawdzić wzmocnienie dla napięcie Uce = 5 V, należy zastosować w układzie tylko jedną diodę Zenera, ale włączoną odwrotnie (w kierunku zaporowym). Napięcie wyjściowe zasilacza należy zaczynać podnosić dopiero po podłączeniu do niego układu pomiarowego z tranzystorem.
Pozdrawiam
Romek
Po bezgrupowych BD355 można było spodziewać się tak niskiego wzmocnienia (poniżej 20!), ale po BD354B można było oczekiwać więcej. Być może w tej sytuacji przyjdzie się ograniczyć do warunków pracy ściśle takich jak w książce inż. Masewicza, tzn Ucc=12,8V. Przy czym niezniekształcona moc wyjściowa (bez obcinania wierzchołków) w obecności rezystorów emiterowych 0,22 oma wyniesie 3.4W. Powtórz zatem pomiary ale dla prądu kolektora 1,3A bo taki prąd może wystąpić w złagodzonych warunkach zasilania. A gdzie włączyłeś rezystor 1 om podczas pomiarów? Bo jeżeli w szereg z zasilaczem (lub co na jedno wychodzi - w emiter) - O.K., jednak omyłkowe jego włączenie w kolektor przy miliamperomierzu włączonym między bazę a (-) zasilacza (przy pomiarze tranzystorów pnp) a nie bezpośrednio między bazą a kolektorem skutkuje wejściem tranzystora w nasycenie a tym samym spadkiem wzmocnienia prądowego. Jeżeli z tranzystorów o tak niskim wzmocnieniu chciałoby się wycisnąć większą moc przy zachowaniu obciążenia 4 omy - techniczny sens miałoby to raczej tylko we wzmacniaczu ze złożonym wtórnikiem komplementarnym w układzie Darlingtona lub Sziklayego, np. z wykorzystaniem pary BC211/BC313 do sterowania BD354/355. Na początek jednak radziłbym wykonać układ z książki. Może dałoby się go zasilić także z zasilacza 15V 3A przy sensownej wartości rezystora obciążającego stopień sterujący. Wtedy maksymalny prąd kolektora wyniesie 1,55A (wskazane jest powtórzyć pomiary prądu bazy i dla takiego warunku) a niezniekształcona moc wyjściowa sięgnie 4,8W.
W szczególności to z niej dowiedziałem się że w ogóle jest możliwe zbudowanie wzmacniacza przeciwsobnego pracującego w klasie AB z wykorzystaniem tranzystorów komplementarnych nie zawierającego ani transformatorów, ani dwóch niezależnych baterii zasilających, i przede wszystkim - naprawdę działającego.