KBN skąd nazwa telewizora?

[staszeks]

Dziś dowiedziałem się jak rosjanie odcyfrowywali ta nazwę.

P.S. W rzeczywistości pochodziłą od nazwisk konstruktorów W to Warszawskij

[TELEWIZOREK52]

KBN czy KWN?? O tym pierwszym nie słyszałem.

[staszeks]

oczywiście KWN (czyli КВН cyrylicą) tylko chciałem napisać "wizualnie"
konstruktorów było trzech:
Кенигсон, Варшавский, Николаевский



dzięki za zwrócenie uwagi.
A jak odcyfrowywał rosyjski naród usłyszałem dziś na jednej z rosyjskich stacji telewizyjnych.
Oczywiście pytam o "ludową" wersję nazwy.

[MarekSCO]

Mi się KBH kojarzy tylko z audycją na pierwym kanale
Клуб Весёлых и Находчивых
http://www.youtube.com/watch?v=L1F6e36n5b8
http://www.youtube.com/watch?v=yKWMVtuAMvg

[staszeks]

Клуб веселых и находчивых - a jest albo był tali program.

natomiast nazwa została przez naród rozszyfrowana tak:

K(К) - kupił (купил)
W(В) - włączył (включил)
N (Н) - nie działa (не работает)

Jak pisałem - podsłuchane na jakiejś rosyjskiej stacji telewizyjnej

P.S. Jeżeli już jesteśmy przy stacjach telewizyjnych to który chłop oprócz lamp nie interesuje się
chociaż trochę lotnictwem?
tu: http://lapti.tv/zvezda-online.html lecą często odcinki ciekawych seriali jak:

Выдающиеся авиаконструкторы. "Олег Антонов" [12+]- jeden z odcinków o konstruktorach lotniczych

Фронтовой бомбардировщик Су-24 [12+] jeden z odcinków o konstrukcjach lotniczych

Лучший в мире истребитель СУ-27. Все выше и выше [12+] jak wyżej

Również były serie o innym uzbrojeniu.
Sporo filmów z czasów radzieckich na których często można podpatrzeć jak sprzęt wyglądał.

dopuszcza nie tylko oglądać na bieżąco ale pozwala również cofnąć się wstecz po programie,
z tym że są przesunięcia czasowe w stosunku do podanego.
Oprócz tego autorzy poinformowali, że należy się zadowolić tym jak działa.
Jeżeli nie działa to należy spróbować innym razem.
Ja od siebie dodaję że "raczej działa"
Przepraszam za O.T.

[Alek]

może komuś przyda się takie moje tłumaczenie:

KWN 49-( Kenigson, Warszawski, Nikołajewski -1949) czarno-biały telewizor, produkowany w ZSRR w różnych wersjach w latach 1949/67. Pierwszy masowy telewizor w ZSRR i jeden z pierwszych na świecie przeznaczony do odbioru w standardzie 625 linii 50 Hz , przyjęty przez Związek Radziecki w 1945 roku.

W 1944 roku w Związku Radzieckim rozpoczął się rozwój standardowej telewizji czarno -białej do odbioru w systemie 625 linii . 04 listopada 1948 w Moskwie telewizyjne centrum na Szabolkowie rozpoczęło regularne transmisje telewizyjne w standardzie obrazu 625 linii , który później stał się ogólnoeuropejski. Opracowanie pierwszych telewizorów do odbioru w standardzie 625 linii przeprowadzono w VNIIT ( miasto Leningrad ) i było koordynowane przez M.N. Towbina, W.A. Klibsona i głównego inżyniera Instytutu A.W. Dubinina . W latach 1946-1948 ,grupa inżynierów: W.K. Kenigsona , N.M. Warszawskiego i I.A. Nikołajewskiego , z aktywnym udziałem A.W. Dubinina skonstruowali telewizor" T-1 ", który stał się potem sławny pod skrótem " KWN " od pierwszych liter nazwisk jego kluczowych projektantów. W przyszłości ten telewizor otrzymał nazwę " KWN - 49 " , co odzwierciedla rok rozpoczęcia produkcji.

Telewizor został gruntownie przetestowany i zatwierdzony do produkcji masowej Międzyresortowej Komisji kierowany przez głównego inżyniera stacji telewizyjnych w Moskwie S.W. Nowakowskiego . W 1949 roku jego masową produkcję zaczęły aleksandrowskie zakłady radiowe АRЗ, w mieście Aleksandrow, obwód Włodzimierski, pod kierownictwem dyrektora zakładu M.M. Żulewa . Następnie, produkcję tego typu telewizora zorganizowano również w Baku, w Woroneżu w fabryce „Elektrosygnał” ,w Kijowie w zakładach " Majak " , w Leningradzie w fabryce "Rosja" , w Leningradzkim Instytucie telewizji, w zakładach radiowych w Moskwie, w Nowogorodzie w fabryce " Quantum " i innych przedsiębiorstwach .
Część pierwszych odbiorników mogła pracować w dwóch standardach telewizyjnych: nowym, 625 liniowym i starym , "Niemieckim" 441 liniowym używanym w stacji telewizyjnej Leningrad aż do maja 1951 roku.

Telewizor może pracować w trzech kanałach telewizyjnych: o częstotliwości nośnej 49,75 MHz, 59,25 MHz i 77,25 MHz sygnału wizyjnego . Typ odbiornika - jednokanałowy ( bez oddzielnego kanału dla dźwięku) pozwolił na uproszczenie telewizora, w którym użyto w sumie 16 lamp elektronowych W stopniach wielkiej częstotliwości pracują pentody - 6 lamp 6AC7 ( 6Ż4 ) i 6AG7 ( 6P9 ) w stopniu końcowym wzmacniacza wizji. Do odbioru dźwięku 6SJ7 ( 6Ż8 ) - detektor , podwójne triody 6N7( 6N7S ) i tetrody 6V6 ( 6P6S ) - w przedwzmacniaczu i wzmacniaczu mocy. Znamionowa moc wyjściowa wzmacniacza fonii 1 W. W układzie odchylania pracują 3 lampy - podwójne triody - 6N8M ( 6N8S ). W stopniu końcowym odchylania poziomego pracuje tetroda G - 807. Dioda wysokiego napięcia 1C1 ( 1C1S ) służy do prostowania wysokiego napięcia dla anody kineskopu. W prostowniku sieciowym zastosowano lampę 5U4G ( 5C3S ) . Użyto kineskopu TV LC- 715a ( nowe oznaczenie 18ŁK1B ) z okrągłym ekranem o średnicy 180 mm bez pułapki jonowej. Skupianie i odchylanie wiązki elektronów było magnetyczne . W późniejszych wersjach używano kineskopów 18ŁK5B . Rozmiar obrazu na ekranie kineskopu wynosi 140 × 105 mm, przy rozdzielczości 400 linii w poziomie w centrum ekranu. Aby zwiększyć rozmiar obrazu używano powiększające soczewki szklane lub plastikowe napełnione wodą destylowaną lub gliceryną . Pobór mocy z sieci ( 110 , 127 , 220 V, 50 Hz ) wynosił dla odbiorników " KWN - 49 - A" i " KWN - 49 - B" - 216 watów , a dla " KWN - 49 - 4 " - 200 watów . Wymiary telewizora to 380 × 490 × 400 mm, zaś waga - . 29 kg.
W procesie produkcji telewizor był ulepszany. Większość z tych ulepszeń polegała na rozbudowie układu elektrycznego i wymianie lamp. Z zewnątrz odbiornika zmiany są niedostrzegalne.

Wykaz głównych odmian telewizorów produkowanych w różnych latach :

    " KWN -49- 1" - 1948/50 ;
    " KWN -49- A" - 1950/52 ;
    " KWN -49- B" - 1952/55 ;
    " KWN -49- 4" - 1953/58 ;
    " KWN -49- M " - 1954/55 ;
    " KWN -49- 4 (A ) " 1. wersja - 1955/59 ;
    " KWN -49- 4 (A ) " 2. wersja - 1959/60 ;

W 1962 roku , produkcję " KWN -49 " w AR3 przerwano , a zakład rozpoczął produkcję zunifikowanego typu telewizora "Record". Inne firmy w dalszym ciągu produkowały KWN do 1967 roku . W sumie wyprodukowano 2,5 mln odbiorników KWN w różnych wersjach.

Telewizor " KWN -49 " był bardzo popularny wśród publiczności i można go słusznie nazwać ludowym odbiornikiem telewizyjnym . Połowa odbiorników wymagała naprawy w okresie gwarancji. W związku z tym, powszechny skrót " KWN " , przekręcano na " kupiłem -włączyłem- nie działa " Jedną z głównych wad telewizora była słaba jakość dźwięku.

[Javoreczek]

starym , "Niemieckim" 441 liniowym używanym w stacji telewizyjnej Leningrad aż do maja 1951 roku.

A o tym epizodzie przyznam, że nie słyszałem. Znaczy "trofiejną" aparaturę przywieźli ?
Wiem, że przed wojną w Moskiwie używali "amerykańskiego" systemu 343 linie, a w Leningradzie mechanicznego 240 linii.

[kaem]

Czy ten ostatni KWN z 1967 roku naprawdę niczym nie różnił się zewnętrznie od tego pierwszego z 1949 r.?

[Alek]

Właśnie dziś przybyło do mnie to cudeńko techniki . Jest w dobrym stanie, więc liczę, że uda mi się ten telewizorek uruchomić

[salicjonał]

Prosty ten telewizor

[Alek]

Telewizor już pracuje:) Nie było wiele roboty- do wymiany była słaba lampa 5C3S, zimny lut na żarzeniu kineskopu, jeden zły kondensator elektrolityczny, kabel zasilający i jedno zwarcie. Konstrukcję telewizora oceniam jako bardzo solidną i starannie wykonaną.

[TELEWIZOREK52]

Nie sądziłem że jeszcze zobaczę pracującego KWNa. Nie gniotsa, nie łamiotsa. Gratuluję.

[Marcin K.]

Świetna sprawa Alek, piękny okaz i nawet zdrowy kineskop!
To brakuje Ci jeszcze pierwszej Tesli. Były dwa rodzaje: z radiem i bez. Podobne do Leningrada.

[Alek]

Dziękuję. W pierwszym rzędzie jednak trzeba zająć się sprawą Leningrada, który niedokończony smętnie czeka na swoją kolej. Tymczasem KWN-a wrzuciłem tutaj:
http://www.pwl.mikrokontroler.pl/tv_retro/kwn/kwn.html