Zróbcie sobie prostownik kuprytowy

[Alek]

Z książeczki, której tytułu niestety nie znam, bo brak okładki wklejam 3 skany na temat prostowników. W treści jest przepis jak sobie zrobić prostownik kuprytowy. Może ktoś się kiedyś połaszczy na ten przepis i będzie robić

[szalony]

Może to "Akumulatory samochodowe i motocyklowe" Ziętkiewicza?

[staszeks]

A mi sie wydaje, ze jest to:
"Młody konstruktor"
Autor: J. K. Janowski

[Alek]

Staszek ma rację.

[atom1477]

Jest mała nieścisłość w artykule.
Kupryt to Cu2O a nie CuO.
CuO to tenoryt.
Zarówno Cu2O jak i CuO to półprzewodniki.
Ogrzewając miedz otrzymamy CuO:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Tlenek_miedzi(II)
Zatem taki prostownik to będzie prostownik tenorytowy.

[OTLamp]

W normalnych prostownikach miedziowych półprzewodnikiem był tylko i wyłącznie tlenek miedzi Cu2O. Natomiast tlenek miedzi CuO był wysoce niepożądany, ponieważ znacząco zwiększał spadek napięcia na złączu w kierunku przewodzenia. Dlatego też na etapie produkcji powstały CuO był wytrawiany. Przy takim chałupniczym sporządzaniu prostownika, w zależności od tego, w jaki sposób zostanie przeprowadzony proces utleniania, zapewne powstaną oba tlenki, więc taki prostownik należałoby nazwać kuprytowo - tenorytowym.

[atom1477]

Czyli mają błąd we wzorze chemicznym (CuO, a powinno być Cu2O) a nie w nazwie "kuprytowy".
Chętnie bym poczytał o trawieniu CuO, a już samemu nie chce mi się szukać.
Od siebie dam to:
https://skb.se/publication/2303589/TR-11-08.pdf

Z tego co sam wyczytałem to Cu2O wytwarza się innymi metodami niż utlenianie:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Tlenek_miedzi(I)

[OTLamp]

https://patentimages.storage.googleapis ... 640335.pdf

[atom1477]

Można też zrobić tranzystor:
https://hpfriedrichs.com/mybooks/ioa/bk ... llery2.htm

[szalony]

Z tego co sam wyczytałem to Cu2O wytwarza się innymi metodami niż utlenianie:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Tlenek_miedzi(I)

Związki miedzi generalnie niechętnie "same z siebie" występują na stopniu utlenienia 1, może z wyjątkiem CuCN, miedź preferuje tworzenie związków (II), najprościej otrzymać zwykle jodek miedzi (I) CuI w reakcji CuSO4 z KI.

Tlenek miedzi Cu2O najłatwiej otrzymać w domu w próbie Fehlinga przeniesionej na większą skalę, sporządzamy roztwór siarczanu miedzi (II) CuSO4 w wodzie i ostrożnie dodając NaOH strącamy Cu(OH)2, ogrzewamy i wlewamy ciepły roztwór glukozy z lekkim nadmiarem molowym, otrzymany czerwony osad dokładnie płuczemy i sączymy, najlepiej na sączku próżniowym. Wadą tej metody jest powstawanie zawodnionego "błotnistego" produktu który upierdliwie się filtruje i ma skłonność do zatykania sączka.

Jeżeli chodzi o trawienie celem wyeliminowania CuO, to mogę coś poczytać, swoją drogą Toshiba niedawno popełniła przezroczystą warstwę fotowoltaiczną (thin-film) z kuprytu.

"A method of making copper oxide rectifier cells", 1954:

https://patentimages.storage.googleapis ... 793968.pdf

[atom1477]

Tlenek miedzi Cu2O najłatwiej otrzymać w domu w próbie Fehlinga przeniesionej na większą skalę, sporządzamy roztwór siarczanu miedzi (II) CuSO4 w wodzie i ostrożnie dodając NaOH strącamy Cu(OH)2, ogrzewamy i wlewamy ciepły roztwór glukozy z lekkim nadmiarem molowym, otrzymany czerwony osad dokładnie płuczemy i sączymy, najlepiej na sączku próżniowym. Wadą tej metody jest powstawanie zawodnionego "błotnistego" produktu który upierdliwie się filtruje i ma skłonność do zatykania sączka.

Tylko że tą metodą otrzymamy proszek. W dodatku pewnie w postaci amorficznej.
A w tym zastosowaniu chodzi o otrzymanie powłoki co najmniej polikrystalicznej na metalu. Z dobrą przyczepnością do metalu, a więc z dobrym kontaktem elektrycznym.
Metoda z proszkiem miała by zaletę gdyby pozwalała pracować jako metoda zol-żel.

najprościej otrzymać zwykle jodek miedzi (I) CuI w reakcji CuSO4 z KI.

CuI też jest obiecującym materiałem półprzewodnikowym.

Swoją drogą ciekawi mnie dlaczego w prostowniku kuprytowym z tytułowego postu użyto kontaktu ołowianego. To jakaś specjalna para prostownicza? Czy po prostu chodziło i niski koszt oraz dużą plastyczność ołowiu? (plastyczność zapewnia dobry kontakt do nieregularnego kształtu drugiej elektrody).

[AZ12]

Witam

Swoją drogą ciekawi mnie dlaczego w prostowniku kuprytowym z tytułowego postu użyto kontaktu ołowianego. To jakaś specjalna para prostownicza? Czy po prostu chodziło i niski koszt oraz dużą plastyczność ołowiu? (plastyczność zapewnia dobry kontakt do nieregularnego kształtu drugiej elektrody).

Ołów jest miękkim, dość tanim metalem i jest w miarę odporny na korozję. Są inne miękkie metale, ale są albo zbyt drogie np: cyna, lub aktywne chemicznie np: metale ziem alkalicznych.

[OTLamp]

Czy po prostu chodziło i niski koszt oraz dużą plastyczność ołowiu? (plastyczność zapewnia dobry kontakt do nieregularnego kształtu drugiej elektrody).

Właśnie o to drugie. Stosowano też stop ołowiu z cyną. Dodatkowo płytki tworzące stos musiały być odpowiednio mocno ścisnięte. W posiadanych w kolekcji dwóch odbiornikach Pye z 1932 roku, w których to jako prostownik anodowy zastosowano stos kuprytowy, przez dokręcenie nakrętki ściskajacej płytki prostownika udało się zwiększyć napięcie wyprostowane o jakieś 40 V (było zaniżone z powodu zestarzenia się prostownika).

[atom1477]

No to myślę że można by wykonać diody spuszczając kroplę roztopionego ołowiu na płytkę.
Oczywiście to będzie mała dioda. Do zastosowania jako dioda detekcyjna.
Ale miała by zaletę że wyszedł by z tego prostownik prawie jednolity. Bez konieczności dociskania i regulacji docisku w przyszłości.

[Alek]

Nie wiem, czy na detekcyjną będzie dobra. Pytanie, jaka będzie pojemność złącza, obawiam się, że duża...