Forum stowarzyszenia „Trioda” - nowy serwer

Kolega RomekD, pracuje pilnie na polu edukacji i testów. Pod jednym z jego wątków, pojawił się wpis o Alternatorze i Silniku - czy są wymienne. Temat niesamowity, bo sięga do Tytana elektrotechniki, Mikołaja Tesli. AC - alternating curent - to dla pamięci, który jest który - przemienny: D Zmowy i inne, spowodowały, że alternator, zaistniał w samochodach, dopiero po IIWW, a wcześniej stosowano prądnicę szczotkową. Alternator ma szczotki, ale to jest układ sterowania i uzwojenie wzbudzenia, na wirniku. Nawinięte cienkim drutem, jak na kiju. Pole EM, ma kształt kordonka z włóczką. Uzwojenia prądowe, to trzy zestawy, grubego Cu, w stojanie. W układzie gwiazdy, środek na masie.
Czy da się zrobić z tego silnik? Przepis jest prosty: zewrzeć bieżnie szczotek, wzbudzenia 2. podłączyć prąd przemienny (przynajmniej dwie fazy), do wyprowadzeń, przed diodami mostka. Są tam trzy wyprowadzenia i lepiej podłączyć trzy, poprzez żarówki. Np 25W i do "siły". Ostrożnie. To niebezpieczne. Powinien ruszyć, choć szału nie będzie. Uzwojenie wzbudzenia, nie jest przystosowane do generowania siły, podążającej ,za wirującym polem, stojana.
Koncepcja budowy silnika klatkowego, jest dokładnie taka sama. Wirnik jest masywny z rdzeniem i solidnym uzwojeniem oczywiście zwartym. I działa! Silnik klatkowy ma stałe obroty -cos Fi, jakieś 95-99%, wirowania pola od stojana (gwiazda, lub trójkąt). Tabliczka znamionowa podaje konkret, danej maszyny. Obroty zależą od częstotliwości f i liczby sekcji uzwojeń. Im więcej sekcji, tym pole szybciej zatacza kręgi. Dokładnie, to punków krążenia, jest odpowiednio więcej, a nie tylko trzy.
Ciekawostką jest fakt, że z alternatora, da się spawać, cienką elektrodą (nie sprawdzałem). Bez regulatora, da ok 100V i odpowiednio duży prąd, zależny od wydajności sprzętu (grubości uzwojeń stojana i obrotów). Regulator- pewnie trzeba podać całe napięcie na szczotki, a prąd zdjąć z przed mostka, bo diody raczej, nie wytrzymają prądu zwarcia.
Jeszcze rozmowa o puryźmie językowym: przemienny, ale w gniazdku jest światło, czy prąd, napięcie. W gniazdku, tak naprawdę, jest złącze. Prąd napięcia i napięcie prądu. W układach nam dostępnych, nie ma innych sytuacji. Język elektrotechniki, służy do opisów z zachowaniem zasad logiki, min zasada ekonomiki - jak najmniej słów. Dlatego muszą być precyzyjne, jeśli mamy mówić o tym, o czym mówimy.
Kiedy się miotamy z językiem, a śmietnisko mamy ogromne, zaciera się sam temat i zawsze on schodzi na Marii ariergardę (tzw D Maryni), bo gdzie by indziej.

Wolałbym, by Trioda.pl, pozostała miejscem przyjaznym, zwłaszcza adeptom sztuki elektrotechniki. Wciąż jest miejsce dla następców Tesli (i Ty RomkuD marzyłeś o zajęciu się indukcją (notabene, to w logice rodzaj rozumowania, opozycyjny do dedukcji). Elektryczność to przyszłość i naprawdę stały się dziwne rzeczy w ostatnich 150 laty, choćby z tym alternatorem. Wielu bojów i ciekawych artykułów. Prąd z "eteru" jest możliwy, trzeba znaleźć metodę poplątania drucików i ich grubość. Tylko jaki w tym jest INTERES. Cześć

Klasycznie zasilany silnik klatkowy nie ma stałej prędkości obrotowej. Jego obroty są największe bez obciążenia, potem spadają aż do pewnej wartości, po której następuje utyk wirnika. "Stałe obroty" w zakresie dopuszczalnych obciążeń mają silniki synchroniczne. W obu obroty są największe przy najmniejszej liczbie par biegunów.
Alternator jest prądnicą synchroniczną. Podobieństwo do silnika klatkowego polega tylko na uzwojonym stojanie.
I nie zmowy były powodem stosowania w samochodach prądnic prądu stałego, tylko brak w tamtych czasach odpowiednio sprawnych, tanich i trwałych elementów prostowniczych.

Kolego Janusz
Chyba racja, moja "encyklopedia" nie mówi za dużo, używam takich silników, sporadycznie, ale nie rozbierałem: nie było takiej potrzeby, a mają po kilkadziesiąt lat. Na rozum: liczba sekcji, zagęszczenie biegunów -jak nazywasz i wolniejsze obieganie, po obwodzie. Prędkości mają wartości stałe, z stałym krokiem, zależnym od liczby sekcji faz. Jest jeszcze stojan - czy od niego coś zależy? To inny temat(np. http://trakcja.one.pl/strona/silnik%20a ... iczny.html) Silniki te nazywa się zwartymi, co także sporo mówi. A co myślisz o tym alternatorze, zakręci się?

Nie było zmowy: dioda półprzewodnikowa, ma tyle lat, co radio. Są koledzy lepiej doświadczeni w temacie, starych radyj, kryształkowych: }. Później stos selenowy. Radio bez detekcji nie działa. Najpierw był telegraf i elektromagnes. Czy można było zbudować wtedy inne diody niż próżniowe i czy zbudowano? Tak??? Z prądnicy nie prostowało się? No tam, gdzie nie było akumulatora. I samoloty (silniki lotnicze), nie mogły być prekursorem, bo tam się preferowało zwartą budowę i dublowanie zapłonu niezależnego, a co mówić o prądnicach - nie jestem w temacie. Samochody "dostały" alternatory późno. Po wygaśnięciu Patentu - śmierci MTesli.

Dioda jako element detekcyjny - owszem była znana, ale niezawodny niskonapięciowy element prostowniczy mocy to dopiero lata 50-te po opracowaniu diod germanowych i krzemowych. W latach 20-tych czy 30-tych nie było takich elementów. Zobacz jak się robiło wtedy np. ładowarki do akumulatorów czy zasilanie wanien galwanizerskich.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Dioda w sumie nie cierpię tego źródła - Historia - także nie wiem, bo lampa 1905 - stos selenowy, to niejeden spotkał, nie tylko w wuefemce. 50-te? Rili
Dioda mogła zaistnieć dawno, dawno, tylko nie było, że tak się wyrażę "potrzeby"

Witam

Stosy selenowe i miedziowe (kuprytowe) stosowane były w Europie do końca lat 60. W Stanach Zjednoczonych stosowane były prostowniki rtęciowe nazywane tungar.

http://www.r-type.org/pdfs/tungar.pdf

https://www.youtube.com/watch?v=nR1ZLC7t4Ns

Diody półprzewodnikowe były bardzo potrzebne, może mniej w radiotechnice, bardziej pewnie w przemyśle i elektronice profesjonalnej (jak to się dziś mówi) Ale pomimo laboratoryjnych prób i doświadczeń takiego elementu nie było. Były stosy selenowe, ale niestety były one zbyt dalekie od doskonałości, no i płytki selenowe nie były mechanicznie wygodne. Niezależnie od wszystkiego innego w latach 30-tych nie było jak sensownie zrobić prostowników na duże prądy i małe napięcia. Diody LED (w sensie - zjawisko rekombinacji promienistej) było znane od dawna, ale dopiero w latach 70-tych zaczęły pojawiać się praktyczne konstrukcje diod LED, a popularność zaczęły zyskiwać dopiero dekadę później.

Diody typu Tungar to zwykłe prostowniki rtęciowe, produkowane i w Europie, choć w innych kształtach. Ale spadek napięcie na takiej lampie to lekko ponad 10V, niezależnie od konstrukcji, co przy małych napięciach stawia sprawność całości pod znakiem zapytania. No i oczywiście - wymagają żarzenia.

Klasyczne tungary to były gazotrony argonowe, nie rtęciowe. Sama nazwa na to wskazuje (tungsten-argon). Ich główną zaletą był brak konieczności wstępnego grzania katody koniecznego przy gazotronach rtęciowych. Dlatego tungary były powszechnie stosowane w ładowarkach, tym bardziej że mają ograniczone napięcie wsteczne do jakichś 200 V (co najwyżej 300 V dla niektórych typów). A prostowniki półprzewodnikowe niskonapięciowe były już pod koniec lat 20, ale nie były tanie. Patent na prostownik kuprytowy wykupił Siemens i Westinghouse. Oczywiście gotowe urządzenia nie były raczej kompaktowe, ale istniały, nawet na grube ampery. Kilka przykładów poniżej, pierwszy i drugi z lat 30. Drugi jest pełnookresowym mostkowym prostownikiem trójfazowym o parametrach 60 V 20 A. Trzeci chyba z lat 40.

A na koniec rodzynek z 1928 roku, bardzo ciekawe radio. Nie dość że z pierwszymi komercyjnymi lampami pośrednio żarzonymi (Kellogg), to jeszcze ze skalą z odczytem cyfrowym długości fali, a na dokładkę z głośnikiem dynamicznym z jednozwojową cewką drgającą i ze wzbudzeniem, do zasilania którego użyto prostownika kuprytowego (12 V, 2 A): http://uv201.com/Radio_Pages/Twenties/marti_console.htm

Wiem że argonowe, w kwestii spadku napięcia i konieczności żarzenia nie robi to różnicy.

Reklam takich silnych prostowników nie widziałem, czytałem kiedyś (już nie pamiętam w czym, pewnie w "Wiadomościach Elektrotechnicznych") z lat 30-tcy artykuł o prostownikach i już nie jestem pewien dlaczego (chyba ze względu na niezawodność), ale nie uważano tam tego rodzaju prostowników za dobre, polecano AFAIR prostowniki na ignitronach i przetwornice maszynowe.

A nie chodziło czasem o prostowniki elektrolityczne? We wszystkich materiałach jakie przeglądałem zachwalają. Kilka linków:

http://bcpw.bg.pw.edu.pl/Content/7365/P ... 3_nr07.pdf
http://bcpw.bg.pw.edu.pl/Content/7366/P ... 3_nr08.pdf
http://delibra.bg.polsl.pl/Content/23664/z4.pdf

Oczywiście dziś wiemy, że prostowniki te się starzeją (wtedy uchodziły za niemal wieczne), ale też różnie z tym bywa. Mam 3 radia brytyjskie z 1932 roku, w których zastosowano prostownik anodowy Westinghouse. W jednym z tych radiów napięcie anodowe jest 2 razy niższe niż nominalne, w drugim stanowi jakieś 70% nominalnego, a w trzecim prostownik praktycznie wcale nie wykazuje zestarzenia.
Zastanawiałem się, czy w latach 30 pękł 1 kA dla tych elementów. Dziś znalazłem to:

http://delibra.bg.polsl.pl/Content/3427 ... e_0000.pdf

Nawet do 10 kA.

Ale lektura - BŚ do zakładki- nie sposób opisać przeszłości, nie znając faktów: ogłoszenia i teksty, świetnie oddają, co było, a czego nie - o tym drugim się nie zająkując. Prócz regulatora np i miedzowych diod, świetny Art. o podstawach ówczesnej wiedzy o atomach i Ur, jako ostatni pierwiastek.

Tczszesn - sprawność jako taka, ma bardzo małe znaczenie w układzie, kiedy się mocy nie traci np na ciepło, a się go po prostu nie pozyskuje - to dwie różne sprawności.