Forum stowarzyszenia „Trioda” - nowy serwer

Jak odczytać z tego starego schematu wartości kondensatorów. Jaki klucz ? Oczywiście domyślam się, ale czy prawidłowo ?

Witam

Jest to schemat urządzenia produkcji brytyjskiej (lata 50) i kilkadziesiąt lat temu nie obowiązywały tam przedrostki metryczne. Tak więc dwa razy µ oznacza piko.

Ten jeszcze nie jest najgorszy, w USA była swoista moda na niezapisywanie miana. I tak, wartość ułamkowa oznaczała, że jednostką jest mikrofarad, a wartość bez kropki dziesiętnej - pikofarad. Dodatkowo lubowano się w pomijaniu pierwszego zera. Czyli zapisy wyglądały przykładowo tak:
220 = 220 pF
.05 = 50 nF
50.0 = 50 uF
4700 = 4,7 nF
itd.

Bywali też niekonsekwentni i zapisywali jednostkę przy kondensatorach elektrolitycznych (o dużej pojemności). Albo w ogóle rezygnowali z mikrofaradów i wszystkie pojemności zapisywali w pikofaradach, np. 50 M oznaczało 50 000 000 pF, czyli 50 uF.
Pomieszanie z poplątaniem.

Pozdrawiam,
Jakub

Tak, to wyjaśnia temat. To jeszcze jedno pytanie. Dużo rzeczy widziałem , ale R13 -100R między anodą , a uzw. pierwotnym tr.gł. ? Co jest grane?

Ten rezystor 100 om to przeciw wzbudzeniom dawali, przeważnie był mniejszy np dla EL84 był 10-20 om

Pozdrawiam
Wiesław

Dziękuję za wyjaśnienia. Podobno człowiek całe życie się uczy . Będąc w temacie - mam wykonać wzmacniacz .Taki do 5 W-SE. Czy ten z pierwszego mojego wpisu, czy przedstawiony w załączniku. Zastanawiające jest niskie napięcie (20V) na anodzie EF86. Obydwa zagrają . Ale ....? Nadmieniam , że ma to być wzmacniacz audio.

To niskie napięcie na anodzie wejściowej pentody to bardzo przemyślany zabieg konstruktora- lampa pracuj w trybie starvation operation czyli, tłumacząc, wygłodzenia. Obciążenie jej tak wielką opornością jak 1 M oznacza uzyskanie niemal maksymalnego teoretycznego wzmocnienia, a dzięki temu pozwala na zastosowanie głębszego USZ. Więcej na ten temat można przeczytać w materiałach firmy Mullard, np. w słynnej broszurze Mullard circuits for audio amplifiers.

Wzmacniacz przedstawiony wcześniej nie jest układem wysokiej jakości, choćby już z samej przyczyny, że pracuje bez globalnej pętli USZ (obejmującej transformator), więc przy mocy znamionowej będzie dawał kilka % zniekształceń nieliniowych, poza tym będzie słabo współpracował z obciążeniem innym niż oporowe (np. głośnikami ), będzie miał słabe pasmo.

Pozdrawiam

Witam

kubafant pisze: ↑śr, 5 lutego 2020, 08:00 Wzmacniacz przedstawiony wcześniej nie jest układem wysokiej jakości, choćby już z samej przyczyny, że pracuje bez globalnej pętli USZ (obejmującej transformator), więc przy mocy znamionowej będzie dawał kilka % zniekształceń nieliniowych,

Stosowane w tamtych czasach źródła sygnału, typu adapter piezoelektryczny, odbiornik detektorowy, cechowały się znacznym (rzędu 1% i więcej) poziomem zniekształceń nieliniowych.

kubafant pisze: ↑śr, 5 lutego 2020, 08:00 poza tym będzie słabo współpracował z obciążeniem innym niż oporowe (np. głośnikami ), będzie miał słabe pasmo.

W czasach kiedy te wzmacniacze były projektowane, zestawy głośnikowe wielodrożne ze zwrotnicami w sprzęcie powszechnego użytku nie istniały.

Dziękuję za wyjaśnienia. Pozdrawiam.

Leszku!
Mam dług, a w piwnicy u ,mnie już kilkadziesiąt lat leży gotowa fabryczna płytka jak na schemacie (niestety tylko jedna)
Jeżeli jesteś zainteresowany to jest Twoja.
(Mam nadzieję, że jestem w stanie ja odszukać w moim piwnicznym bałaganie.Jak również, ze jest po tak długim okresie do uruchomienia.)
Jest to o ile się nie mylę Rigonda

Stasiu - o jakim długu piszesz ? To było dawno i nieprawda . . Co to ustrojstwo? Sama nazwa nic mi nie mówi. Jak miałbyś 2szt. z tr. gł. to wykorzystałbym. Może jak dobrze poszukasz .... Pozdrawiam.

Może dawno, ale prawda.
Niestety tylko jedna.
https://www.radiomuseum.org/r/radiotehn ... _mono.html

Szkoda. Do tanga trzeba dwojga. Dzięki za link, ale wcześniej wujek "G " znalazł dla mnie trochę informacji .