Nie tylko zagadka :)

[MarekSCO]

Zrób eksperyment myślowy i spróbuj pomyśleć, co musiałbyś zrobić, aby przerobić to choćby na najprostszą grę telewizyjną, Mark.

Dobrze Aleksandr Zróbmy to doświadczenie.
Artykuł Krapiwnikowa datowany jest na styczeń 1959.
Co mogło być wtedy najprostszą grą telewizyjną Aleksandr ?
Jeśli przyjąć, że protoplastą gier było cathode-ray tube amusement device.
Opatentowane w grudniu 48 przez Thomasa Goldsmitha Juniora...
https://en.wikipedia.org/wiki/Cathode-r ... ent_device
A od 48 do 59 wiele się przecież w świecie telewizji mogło wydarzyć...
Tylko zobaczymy to dopiero wtedy jak pytanie postawimy w ten sposób:
"Jak można było zagrać na tym oscyloskopie?"
Naprawdę nie wydaje Ci się, że to może być ciekawy sposób zwiedzania historii telewizji?

[Marek7HBV]

Gra. Dwie sinusoidy o częstotliwości kilkukrotnie większej od V {a dla uzyskania ruchu minimalnie większej lub mniejszej} tworzące tor, oraz jeden lub dwa ,,pojazdy,, przesuwane wewnątrz pionowego toru poziomo. Ten który pierwszy wypadnie z toru - przegrywa . Wymagana detekcja przekroczenia toru dla każdego ,,pojazdu,,.

[Alek]

Mark,

Rozważmy zatem, jak zrealizować taką grę proponowaną przez mojego przedpiszcę.

[MarekSCO]

Sądzę Aleksandr, że w czasach Krapiwnikowa zrealizowano by ten pomysł po prostu za pomocą
"pistoletu" z fotokomórką ( jak w znanej Ci zapewne grze Elwro )...
Na ekranie wyświetlana byłaby sinusoida, dostatecznie szeroka, co, jak wiemy, łatwo zrealizować...
Gracz miałby stanąć w odległości l i "celować" w ślad sinusoidy wyświetlanej na ekranie.
Zaś jego błędy byłyby zliczane przez zupełnie osobny układ i wynik gry wcale nie musiałby być
wyświetlany na ekranie telewizora...
( W praktyce to byłaby ta sama gra, którą proponuje Marek... )
Oczywiście poziomy trudności gry można by realizować przez zwiększanie częstotliwości
sinusoidy, czy nawet losową zmianę podstawowych parametrów ( częstotliwość, amplituda, szerokość przebiegu ).
Zadaniem gracza byłoby po prostu jak najdłużej utrzymać się na torze...
Zresztą Aleksandr. "Nowe to dobrze zapomniane stare". Dzisiejsze gry oparte na systemach
analizy gestów wykonywanych przez gracza funkcjonują podobnie.
To wcale nie musiałoby być trudne do rozwiązania w czasach Krapiwnikowa.
Zrobić grę telewizyjną opartą na tym pomyśle.
Tylko patrzmy trochę i z perspektywy tamtych czasów. Nie tylko mając na uwadze nasze współczesne
wyobrażenia gier telewizyjnych.

[MarekSCO]

Aleksandr
Zresztą... Tut dumać ni o cziom
W tej chwili wśród bałaganu na moim stole warsztatowym leży kawałek światłomierza
różnicowego, który kiedyś zrobiłem i nie pamiętam w jakim celu.
Jak znajdę resztę, to po prostu zagram w tą grę.
Zagram na ekranie Lenina w grę telewizyjną którą śmiało mógł zbudować
Krapiwnikow
Jes_or_not?

A potem zbuduję taką grę na tranzystorach.
Ile tranzystorów dołożę Aleksandr? Ani jednego. Zabiorę te dwa z układu formowania impulsów ramki
i to wystarczy - prawda?
Brak synchro będzie atutem - tak?
Wyświetlę sinusoidę w stylu Yin-Yang ( połowa obrazu czarna, połowa biała ) i zagram.

PS: Teraz walczę z dodawaniem fonii do nadajników tv. Bo co to za telewizja bez fonii...
Na razie efekty tej walki przedstawiają się trochę jak na tym teledysku Marie Laforet.
https://www.youtube.com/watch?v=2hP4zryxTW0

[staszeks]

To zostaje jeszcze tylko telegazeta.

[MarekSCO]

Staszku
Korzystając z okazji miałbym do Ciebie ważną, choć może trochę nietypową prośbę.
Wyobraźmy sobie, że autor jakiegoś rosyjskiego artykułu, drukowanego w ZSRR, opisał
podobną grę jak ja przed chwilą.
Takie analizowanie za pomocą fotoelementu obrazu na ekranie telewizora...
Jak - Twoim zdaniem - mógł zatytułować taki artykuł?
"Tелевизионная игра" to wydaje się zbyt oczywiste... Mogłoby nie "przejść"
właśnie z powody tej "gry"...
"Oхота по телевизору"?
Biorąc pod uwagę upodobania Rosjan i nacisk na militarne
( strzelanie ) elementy w ówczesnej rzeczywistości w ZSRR...
Bardzo - naprawdę bardzo - interesowałoby mnie Twoje zdanie.
Jak Ty byś zatytułował opis takiej gry w radzieckim czasopiśmie z połowy lat 50?

PS:
Z telegazety korzystałem dwa razy w życiu.
Raz, żeby zobaczyć jak to działa.
Drugi raz, żeby pokazać żonie jak to cudo działa.
I już zdążyłem zapomnieć, że jest/było coś takiego

[Marek7HBV]

Fotorezystor nie nada się ze względu na rozmiar oraz widmo i raczej trzeba poszukać fotodiody lub fototranzystora pracujących w zakresie widzialnym. Na dodatek będzie bonus w postaci możliwości pracy przy wyższej częstotliwości i przez to wzmacniacz sygnału fotoelementu uprości się { i efekt dżwiękowy będzie można wykorzystać }.

[staszeks]

Jakoś nigdy gry telewizyjne mnie nie interesowały, więc słownictwo z tego zakresu jest mi raczej obce.
Spróbowałem trochę pogrzebać po rosyjskich stronach w tym temaci i nie wiele sie dowiedziałem.
Tелевизионная игра" wszędzie występuje raczej w pojęciu teleturniej.
Tu raczej podchodzi: телевизионная игровая приставка.
A tu masz kilka słów o ich wyrobach z czasów "słusznie minionych".
Można poczytać jak sami je nazywali.
https://dzen.ru/media/shema_tehnik/sove ... 079eb04fed

[MarekSCO]

Staszku
Bardzo serdecznie dziękuję. Będę wieczorem próbował poszperać za artykułami
pod hasłem телевизионная игровая приставка

Marek7HBV
Tak. Masz rację. Ale nie zamykajmy tak krytycznie drogi fotorezystorom.
Wprawdzie tranzystory i inne czynne elementy elektroniczne były ( na przełomie lat 50 i 60 )
drogie i musimy brać pod uwagę ten aspekt.
Ale znów optyka była dziedziną doskonale rozpracowaną...
A jeśli przyjąć, ze i selektywność fotorezystora nie jest jakaś tam imponująca...
I optyki nie potrzeba tutaj bóg wie jakiej jakości...
Spodziewałbym się jakiegoś artykułu o grze z "pistoletem" właśnie na fotorezystorze...
W dodatku nie zdziwiłoby mnie, gdyby do wykonania tegoż autor zastosował
własnoręcznie wykonane soczewki i filtry... Byłoby to możliwe. Tak uważam...

[Marek7HBV]

Można zrobić prosty test fotorezystora przez zbliżenie do ekrany ,,lenina,, wyświetlającego np. sinusoidę.Fotorezystor zasilić przez rezystor, z którego można pobrać zmienne napięcie na wzmacniacz. Jeżeli da radę przy częstotliwości V to można dodatkowo zmodulować wyższą częstotliwością np 1 kHz co umożliwiłoby zastosowanie wzmacniacza rezonansowego. Nie ma danych o szybkości tych fotorezystorów {121?} http://cemi.cba.pl/fotorezystor.html Taki sygnał zbliżony do prostokątnego zmodulowany wyższą częstotliwością i częściowo wygaszany może być ruchomym celem.

[MarekSCO]

To jest doskonała idea Marku
Przeprowadzi się takie doświadczenie jeszcze w tym tygodniu ( a nawet dzisiaj jak czasu zostanie )

Ostatnio coraz bardziej daje mi się we znaki brak czasu i pośpiech.
W dodatku magnetowid, który znalazłem na szrocie, oddał ducha definitywnie.
A wszystko przez zakład energetyczny i ich niedzielną "naprawę" sieci.
( Zasilacz magnetowidu nie wytrzymał ciągłych załączeń i wyłączeń ).
Na szczęście kupiłem na szrocie odtwarzacz DVD za dwie dychy
Na razie to jakoś ratuje sprawę mojej telewizji...

Bardzo proszę o powstrzymanie się od wtrętów politycznych, niech chociaż forum techniczne będzie od nich wolne. Tym razem pozwolę sobie "wyczyścić" ten i następne posty, bez przenoszenia całości do kosza. Einherjer

[MarekSCO]

Marku
Ten fotorezystor "czyta" sygnał z ekranu.
Zasilony 12V przez 100k. Sygnał podany na wzmacniacz akustyczny o regulowanym wysokim wzmocnieniu
( taki signal tracer ). Na przystawkę przebieg z generatora sygnałowego wobulowany w granicach 100 Hz - 1 kHz...
I ta bestia "czyta". Tylko co i skąd tak naprawdę, to bez większej optyki chyba nie da się wyznaczyć...
W każdym razie można próbować tą drogą przy założeniu, że on "widzi" ( albo zobaczy - jak odfiltrować )
tylko w zakresie widzialnym dla oka.
To tak na szybko...

[staszeks]

sorry za off top.
Marku, ale to powinno cię zainteresowac.
(techniczne omówienie pod koniec)

[MarekSCO]

sorry za off top.
Marku, ale to powinno cię zainteresowac.
(techniczne omówienie pod koniec)

Staszku Bardzo ,mnie interesuje, tylko nie widzę co?
I nie wiem czy zapomniałeś podać linku, czy moderator wyciął?
Proszę podaj jeszcze raz, może na PW jeśli to jakiś "wrażliwy" materiał.