Forum stowarzyszenia „Trioda” - nowy serwer

Używam B327 i pisaka. Podgrzewam to wszystko wkładając szklany pojemnik z roztworem do umywalki z ciepłą wodą. Tzn. pojemnik pływa w wodzie, a że jest dość ciężki to poziom roztworu znajduje się poniżej powierzchni wody. Całość elegancko się ogrzewa. Wymagana jest tylko 2-3 krotna zmiana wody ogrzewającej bo w umywalce dość szybko stygnie. Woda pochodzi z termy.
Szybkość trawienia zależy od temperatury. W moich warunkach 1/2h to max. Kiedyś za bardzo ogrzałem roztwór i pojawiły się paskudne podtrawienia, ale płytkę trawiło w oczach

Przyznam, że metoda mocno prymitywna, ale powstała na zasadzie "co mam pod ręką". Umywalka była pod ręką .

Piotr pisze: Przy małych projektach używam pisaków z kulką. Niezależnie od tego na czym się opierają są dobre.

No nie wiem... zachęcony entuzjastycznymi przekonywaniami że każdy jest dobry spróbowałem malować laminat Staedtlerem i chlorek (fakt, ze akurat ten granulowany) go przeżerał.
Te twoje pisaki są olejne czy zwykłe tzw. permanantne? Jaka marka?
Nauczony złym doświadczeniem opieram się na płytkach gotowych (kity bez elementów), w przypadku bardziej skomplikowanych mozaik - na procesie Positiv (który jest jednak skandalicznie drogi!) a w przypadku prostych czy próbnych układów - pędzelek oraz igła i lakier (metoda pradziadka )

Piotr pisze:Te, które schodzą pod benzyną są cokolwiek przyjemniejsze, od tych wymagających sięgnięcia po nitro.

Oj, widzę, że jesteś ekspertem w dziedzinie pisakologii. Ja wiem tylko że podobo nadają się te bardziej śmierdzące, składników, rozpuszczalników nie rozróżniam.

Piotr pisze:Tyle wynużeń trawiennych

No to strzemiennego - "Żołądkowa Gorzka" od Palikota!

Macska, wstydziłbyś się z tym SMD. Tu na porządku dziennym są "piny" o grubości paromilimetrowej.

U mnie w firmie elektronik do robienia prototypów płytek używa termotransferu z papieru kredowego, tyle że zamiast żelazka stosuje przerobioną laminarkę kupioną na Allegro za 50PLN. Starczy kilkukrotnie przepuscić płytkę przez urządzenie. Wadą tej metody jest to, że zastosowany może być tylko cienki laminat (do 1mm) - grubszy nie przechodzi przez szczelinę laminarki.

fugasi pisze: Macska, wstydziłbyś się z tym SMD. Tu na porządku dziennym są "piny" o grubości paromilimetrowej.

No wstydze sie ale chcialem zademonstrowac, ze jednak nie ma podtrawien, mimo ze ja uzywam chlorek w granulkach!
Wsypuje do kuwety granulki i zalewam wrzatkiem!
Trawienie trwa od 5 do 12 minut, w zaleznosci od powierzchni, i od grubosci miedzi.
Praktycznie dostepne sa w grubosciach 18um; 35um i 70um.
Ten ostatni trawi sie koszmarnie dlugo, a 18um bardzo szybko, ale przy lutowaniu latwo uszkodzic druk, jest bardzo nieodporny na przegrzanie.

Za czasów NRD ( i komu ono przeszkadzało ) można było u nas kupić ichni tusz kreślarski f-my Barrok chyba. Tylko fioletowy był wodoodporny. Nabijało się rapitograf kreślarski o dowolnej średnicy i można było malować nawet SMD, którego nie było. A trawiłem roztworem kwasu azotowego. Ciekawe czy teraz są jakieś podobne tusze ?

Ja znam jednego starszego elektronika, co do tej pory ścieżki nakłada grafinem (mam nadzieję, że chociaż starsi wiedzą co to jest) stosując rozrzedzony lakier.

Czołem.

Nigdy nie próbowałem grafinem i rapitografem, za to malowałem grafionem i rapidografem. Najlepiej wychodziło zaś obciętą igłą lekarską (podejrzałem to na praktyce w Radmorze - stosowali taką metodę z Zakładzie Doświadczalnym Radiokomunikacji). Igłę lutowało się do stalówki, a lakier "bakielitowy", oparty na spirytusie był niezniszczalny. Kupowało się w sklepie "szwarc mydło i powidło" - nie mam pojęcia, do czego mógł być przeznaczony. W każdym razie wytrzymywał zarówno chlorek, jak i kwas azotowy.

P.S. Stopień podtrawiania ścieżek zależy nie tylko od substancji trawiącej, ale również (a może przede wszystkim) od rodzaju lakieru.

Pozdrawiam,
Jasiu

fugasi pisze:Te twoje pisaki są olejne czy zwykłe tzw. permanantne? Jaka marka?

Aby z kulką. Chodzi oczywiście o kulkę mieszającą, taką co lata w środku, podobnie jak w spreju.

A widzisz - z mieszającą! Ja już zacząłem się rozglądać za pisakiem z taką końcówką jak długopis.

Jasiu pisze:Nigdy nie próbowałem grafinem i rapitografem, za to malowałem grafionem i rapidografem

Ten rapitograf to przez chore zatoki...

Ja kiedyś zrobiłem na szybko płytkę metodą iście hardcorową - odrobina sprayu samochodowego do pokrywki od pepsi i malowanie ścieżek kawałkiem słomki do napojów maczanej w tejże pokrywce. Pięknie to nie wyglądało, ale trawienie obyło sie bez niespodzianek.

Jasiu pisze:Czołem.

Nigdy nie próbowałem grafinem i rapitografem, za to malowałem grafionem i rapidografem. Najlepiej wychodziło zaś obciętą igłą lekarską (podejrzałem to na praktyce w Radmorze - stosowali taką metodę z Zakładzie Doświadczalnym Radiokomunikacji). Igłę lutowało się do stalówki, a lakier "bakielitowy", oparty na spirytusie był niezniszczalny. Kupowało się w sklepie "szwarc mydło i powidło" - nie mam pojęcia, do czego mógł być przeznaczony. W każdym razie wytrzymywał zarówno chlorek, jak i kwas azotowy.

P.S. Stopień podtrawiania ścieżek zależy nie tylko od substancji trawiącej, ale również (a może przede wszystkim) od rodzaju lakieru.

Pozdrawiam,
Jasiu

Zjadłem jedną literkę. Oczywiście że chodziło o grafion.

Wczoraj wykonałem następne PCB metodą termotransferu. Wyszło nawet nawet. Kilka scieżek przy krawędziach musiałem jednak poprawić markerem. Metoda jest "w pytę" muszę tylko nad grzaniem żelazkiem popracować.