Forum stowarzyszenia „Trioda” - nowy serwer

Z pewnym wahaniem dołączam Stentora do nurtu Art deco. Chyba jednak trochę naciągane.

Czujnik pisze:Z pewnym wahaniem dołączam Stentora do nurtu Art deco. Chyba jednak trochę naciągane.

Bez przesady, jest prawie równie boski, jak poprzednie

Przepraszam za niemerytoryczne wcięcie się w temat
Zastanawiałem się właśnie, czy ktoś zajmował się na poważnie związkiem stylistyki odbiorników z ogólnym nurtem w sztuce, a szczególnie w architekturze. Przyznam, że zaczynam widzieć coraz więcej wspólnych punktów, np. osłony głośników zachodzące na zaokrąglone krawędzie, a narożne okna i zaokrąglone balkony, albo pionowe skale, a typowe bramy w kamienicach z podobnego okresu.
Niestety moja wiedza jest zbyt szczupła, aby wyciągnąć jakieś konkretne wnioski
Znacie może jakieś publikacje na ten temat?
Niedawno w Krakowie pojawiła się wystawa Art Deco, ale srodze się rozczarowałem kiedy między rozlicznymi projektami architektonicznymi, meblami, strojami i przedmiotami sztuki użytkowej nie znalazłem ani jednego odbiornika

Publikacji takich nie znam, ale polecam np. linki z tej strony, jest tam trochę przykładów "dizajnu" art deco radioodbiorników.
http://www.adsw.org/resource/websites/E ... ent/Radio/

Oczywiście, że był wpływ, jak zresztą w wypadku każdego z wielkich nurtów w sztuce. My w Krakowie mamy to szczęście, że przechodząc ulicami spotykamy wiele świetnych przykładów tego ciągle mimo wszystko nie docenianego kierunku w sztuce. Piękne przykłady giną na naszych oczach. Jeszcze latem tego roku na rogu Miodowej i Szerokiej stała kamienica, no po prostu Elektritowska w stylu, ot takie Tempo. Teraz z wymienionymi oknami i elewacją w styropianie zupełnie siebie nie przypomina. Wystawa byla cienka, na naszych pchlich targach widuje się lepsze okazy ( no może poza plakatem ). Ja mam na oku u znajomego tzw. „nakaslik" co po polsku tłumaczy się szafka nocna, idealnie w stylistyce Elektritowskiej. A temat ciągle jeszcze czeka w Polsce na swojego odkrywcę.

Czujnik pisze:My w Krakowie mamy to szczęście, że przechodząc ulicami spotykamy wiele świetnych przykładów tego ciągle mimo wszystko nie docenianego kierunku w sztuce.

Otóż to. Na przykład spacer po osiedlu Oficerskim to jak przechadzka po wystawie odbiorników dla olbrzymów

Piotr pisze:Przyznam, że zaczynam widzieć coraz więcej wspólnych punktów, np. osłony głośników zachodzące na zaokrąglone krawędzie, a narożne okna i zaokrąglone balkony, albo pionowe skale, a typowe bramy w kamienicach z podobnego okresu.
Niestety moja wiedza jest zbyt szczupła, aby wyciągnąć jakieś konkretne wnioski :|

Inspiracje oczywiście były - np. słynny niemiecki DAF11 w kształcie Speerowskiej budowli , ale w większosci był to wyraz jednego trendu - taki styl wtedy był modny, to był uzywany w różnych zastosowaniach. Ja tylko żałuję, że za czasów secesji jeszcze radyj nie było.

Secesja w Polsce jako styl dekoracji stosowana była jeszcze w latach 20. Tyle tylko, że radia w owym czasie jeszcze zupełnie nie dorosły do tego by być przedmiotem starań projektantów artystów. Były przedmiotami ściśle utylitarnymi, aparaturą służącą do prawie spirytystycznych seansów. Poniższe radio z czystym sumieniem zaliczam do omawianego nurtu. Capello Caruso, orzech chrom i czernione drewno. Co ciekawe chassis też chromowane!.

To też "ładne cacko" (załączam link do strony), chociaż nie polskie i już z 1940 roku...
http://www.radioage.com/radio291.htm

W sumie ten model (73Z) warszawskiej montowni Radio Union też można zaliczyć do wyżej opisywanej stylizacji plastycznej. Mają jednak przedwojenne radia sporo uroku

To ja jeszcze dodam swój typ - Kosmos K89A. Jak dotąd jeszcze go nie widziałem na współczesnym zdjęciu. Posiada ktoś?

OTLamp pisze:To ja jeszcze dodam swój typ - Kosmos K89A. Jak dotąd jeszcze go nie widziałem na współczesnym zdjęciu. Posiada ktoś?

A juz jest ustalone, że w ogóle w naturze istniał?

No staram się dopiero ustalić

OTLamp pisze:No staram się dopiero ustalić :)

Ja go raz widziałem. Był produkcji czeskiej (AFAIK Mikrofonoy) i wyglądał identyczie. W sumie nie kupiłem bo tani nie był, a stan miał mocno średni. Ale czy było to produkowane również u nas nadal nie wiem, podejrzewam, że nie.

Ja ze swej strony dorzucę mojego rodzynka. Nie jest to może cud stylistyki ale zachowany za to w super stanie

Ten Elektrit Tempo i bakelitowe Pionierki. Jakże podobne. Szkoda że drewniane Mazury był takie brzydkie a mogły wyglądać jak ten Elektrit...