Też na to wpadłem dziś rano, ale zobaczyłem że w międzyczasie uzupełniłeś swój post. Dużo pojawiło się tranzystorów w technologii epibazy, zarówno średniej jak i dużej mocy, np. cała długa seria TIPsów.
Mieszkańcy enerdupka - jak ich mało finezyjnie określasz -
podobno produkowali je jako SD345-350. Takiego tworu jak SD433-438 wykaz elementów RFT nie podaje.
https://www-user.tu-chemnitz.de/~heha/b ... albleiter/
A dlaczego podobno? A bo podają fT rzędu 60MHz, co wskazuje na użycie innej technologii.
Faktycznie grzebnąłem się w oznaczeniach przestawiając dwie pierwsze cyfry. Na stronie którą podałeś stoi jasno, że to technologia epiplanarna, a więc z niejednorodną dyfuzyjną bazą. Również strona
https://alltransistors.com/pdfview.php? ... re=_update
potwierdza tę zaskakującą tezę o wysokiej fT. "Odpowiedniki" w postaci BD233-238 są opatrzone nawiasem, dla zaznaczenia że ich odpowiedniość jest wysoce umowna. Ciekawe jak mocny i szybki (pod warunkiem zachowania niezawodności rzecz jasna) wzmacniacz dałoby się na nich zbudować, w porównaniu z możliwościami naszych BD354/355. Tylko ta marna
karoseria od trabanta...
I tak niewątpliwie było. Dlatego też nie pisałem nic o TG70 lecz o ADP670, montowanych wyłącznie na
zelówkach od BUtów. Stary katalog TEWY (w kartonowych niebieskich okładkach, w którym nie było jeszcze AF426-430 lecz TeGes 37-40 i to
w nocnikach, podobnie jak TeGespięćdziesiątki) nie podawał wprost Rth j-c dla TG70-72 za to zawierał wykres ukazujący że pełną moc admisyjną 10W osiągało się tylko przy napięciu UCE... dążącym do zera. Dla wzrastającego napięcia moc spadała liniowo aby przy napięciach maksymalnych (20V dla TG71, 30V dla TG70, 60V dla TG72) zmaleć do zera. Potwierdzałoby to tezę o słabych właściwościach termicznych
żywicowanej obudowy TG70-72, jaką stosowano w tamtych czasach. Nowszy katalog TEWY w
szmacianych okładkach (gdzie występowały już epiplanarne tranzystory krzemowe BF519-521, BC527-528, BSYP52 a także BUtY52-54) nie zawierał już tego kompromitującego wykresu, mimo że figurowały w nim nadal
tegessiedemdziesiątki, a nie
ADePtki. Za to pojawiła tylko nie wiedzieć czemu kiepska jak na obudowę TO-3 rezystancja termiczna 5K/W, mimo że wg zamieszczonego tam rysunku
zelówka pochodziła ewidentnie od BUtów. Te ostatnie jednak wg tego samego katalogu miały ten parametr już całkiem przyzwoity (2,5K/W) a więc na poziomie jednego z mocniejszych zachodnich stopowych tranzystorów germanowych w tej samej obudowie, mianowicie AD149, legitymującego się mocą strat 27,5W a więc niemal trzykotnie większej od ADP670. Może weryfikacja parametrów (termicznych i mocowych) tych ostatnich tranzystorów w związku ze zmianą obudowy była już ponad siły
Polskiej Myśli Technicznej, krępowanej socjalistyczną biurokracją? Zdołano tylko zmienić oznaczenia z
TeGes-teges na takie bardziej europejskie, już po zmianie obudowy.
Na ten przykład znana i lubiana (moja subiektywna opinia) rodzina KD501-503 ma cały korpus wykonany z miedzi lub jej stopu z powłoką ochronną.
Subiektywnie to ja uważam je za wykonane nadzwyczaj topornie i brzydko. Podobają mi się natomiast chromowańce 2N3055 Tungsrama oraz nasze BDP620, ale również subiektywnie, bez wnikania w ich parametry.
Tylko kapsel jest aluminiowy. Czym to skutkuje? Rthjc mniejszym od 0,9K/W. Popieram.
Natomiast w całości z aluminium wykonana została obudowa ruskich GT905 i GT906 stosowanych w odchylaniu poziomym przenośnych "Junostów" póki nie wyparły ich stamtąd
płastmassowe choć na metalowych
rozkłapciach GT906(A)M.
Tymczasem TEWA/CEMI - jeśli chodzi o ten typ obudowy - mogły się pochwalić TG60 vel AD365 vel ADP665 i TG61 vel AD366 vel ADP666

o Rthjc (jakże bliskim BD354/355) rzędu 10K/W.
Z nimi była ta sama historia co z TG70-72. TG60 oraz także wczesne wykonania AD365 a nawet ADP665 montowano w żywicowanych obudowach z przetłaczanym
cyckiem. Niechybnie stąd tak duża rezystancja termiczna. Póżniej zmieniono obudowę na całkowicie zgrzewaną, kadmowaną i pasywowaną wyposażoną we wprasowane kółko, ale parametrów już nie zweryfikowano.