Ta teza wydaje mi się mocno naciąganaMarek7HBV pisze: ↑sob, 12 lutego 2022, 19:37 Cały ten układ oparty jest na tezie, że do poprawnej pracy triody ECC83 wymagane jest napięcie A-K rzędu 250 V. I zapewne należałoby wykonać serie testów porównawczych dla różnych wartości napięć, prądów {płynących przez lampy} w równoważnych układach dla szerokiego pasma przenoszenia z uwzględnieniem przesunięć fazowych. W czasach projektowania tego układu takie pomiary były zbyt skomplikowane, by móc je wykonać w domu i wypadało na słowo wierzyć konstruktorowi, że to jest najlepsze rozwiązanie. Co prawda sam pomiar szumu byłby dość prosty, to jednak inne cechy {zniekształcenia,przesunięcia fazy} już nie. Obecnie zaprojektowanie, wykonanie i przetestowanie takiego układu wydaje się proste. Ale jak się to ma do zastosowanego przetwornika, napędu czy też po prostu słuchanej płyty?
Producenci ECC83 w notach katalogowych zalecali napięcie zasilania wzmacniaczy pracujących w konfiguracji WK na poziomie od 200 do 400 V przy napięciu na anodzie od 100 do 250 V (dopuszczalnie 300 Vmax). Stosowanie w przedwzmacniaczu gramofonowym napięć zasilających 400 V i 470 V generuje więcej problemów niż przynosi korzyści. W wielu przedwzmacniaczach, które widziałem, lampa ECC83 potrafiła pracować z napięciem anodowym równym 40 V i układy te z małymi sygnałami radziły sobie całkiem dobrze, wnosząc przy tym niewielkie szumy własne. W japońskim wzmacniaczu Pioneer SM83 napięcie zasilające przedwzmacniacz gramofonowy z ECC83 wynosiło 190 V przy napięciu anody pierwszej triody równym ok. 72 V, a drugiej równym 90 V. Wielu użytkowników tych wzmacniaczy twierdzi, że ich brzmienie jest fenomenalne...Pozdrawiam
Romek
