JasiuSz pisze:Witam. Po co dla KLD stworzono osobny zakres UKF? Czy obowiązywał on we wszystkich tych krajach? (wiem, że nie w NRD, a tam miałby chyba jedynie sens, aby Ossi nie mogli słuchać zachodnich stacji). Przecież to nie miało sensu, gdyż zachodnie stacje średniofalowe były doskonale w Europie Wschodniej słyszalne, a bariera językowa wbrew pozorom nie była przeszkodą-wielu ludzi wówczas znało niemiecki.
Powtarzasz kretyńską bujdę puszczoną kiedyś na zasadzie bo PRL to ....
Gdyby im zależało na uniemożliwieniu odbioru to w DDR nie byłoby zakresu CCIR.
A tu jednak nie było problemu z pozostawieniem tegoż zakresu.
Jedynie był problem z Berlinem Zachodnim i pewnie kompromisowo zgodzono się na standard CCIR z zupełnie innych względów. Telewizja w DDR miała standard CCIR D. Czyli bajki o ograniczeniu dostępu są tylko bajkami.
Inny zakres dla radiofonii UKF miał zupełnie inne podłoże. Dla władzy ludowej ważny był aspekt skuteczności propagandy. Słusznie zauważyli że jeden kanał TV jest lepszy od kilku programów radiowych, od gazet.
Wyższy priorytet nadano telewizji (dwa programy). Zresztą wpsominałem podobny konfilt był w USA tam postulowano zakazać radiofonie FM (na paśmie 50MHz) bowiem argumentowano że marnowanie pasma które bardziej potrzebuje telewizja a radiom przecież na swój zakres fal średnich. Pamso FM bło w USa wąskie - mniej wiecej jak nasze OIRT. Dopiero pod koenic lat 40-tych gdy technologia pozwoliła na eksploatację III
zakresu oraz IV UHF radiofonia FM otrzymała porządne pasmo 87,5 - 107,9 MHz.
Wracająąc do europy, demoludów....
U nas na cały kraj nadawała program radiowy jedna stacja w Raszynie. Drugi dodatkowy program był na falach średnich. Trzeci był dla nielicznej elity taki dodatek. My bylismy sporym terytorialnie krajem wśród demoludów. Wtedy gdy decydowano o tym zakresie cennym był dla telewizji zakres I-III. UHF był problematyczny na tamtym etapie techniki. Dlatego władza wolała nie marnować cennego w początkowym okresie telewizji pasma I/II na radiofonię.
OIRT system D - 5 kanałów w zakresie I/II, 7 kanałów w zakresie III razem 12 oddzielnych kanałów
CCIR 625 linii system BG: 3 kanały w zakresie I/II, 8 kanałów w zakresie III (dwa warianty kanału numer 2). razem 11 oddzielnych kanałów
CCIR 625 linii system Włochy : 3 kanały w zakresie I/II, 7 kanałów w zakresie III (ostatnie 3 kanały zachodzące się na siebie!). razem 10/11 oddzielnych kanałów
CCIR system L (Francja 625 linii): 4 kanały w zakresie I/II (dwa nachodzą na siebie), 6 kanałów w zakresie III razem 9 oddzielnych kanałów
CCIR system Irladnia: 3 kanały w zakresie I/II, 7 kanałów w zakresie III, razem 10 oddzielnych kanałów
System E - Francja 819 linii: 2 kanały w zakresie I/II, 8 kanałów w poszerzonym zakresie III (kanał 8 w dwóch wariantach). Razem 10 oddzielnych kanałów
System brytyjski 405 linii: 5 kanałów w zakresie I/II, 9 kanałów w zakresie III. razem 14 oddzielnych kanałów.
Jedynie stary system brytyjski oferowała więcej kanałów niż OIRT. Wszystkie inne systemu CCIR oferowały mniejsza liczbę kanałów TV niż OIRT.
Warianty kanałów, nachodzące kanały (H, H1 i H2 we Włoszech) to dla terenów przygranicznych
FM CCIR (kolejno po zwalnianiu części pasma przez inne służby): 87,5 - 100 MHz (12,5MHz), 87,5 - 104 (16,5MHz), 87,5 - 108 (20,5MHz)
Raster nośnych 100kHz (ciekawostka w USA raster 200kHz).
FM OIRT 65,5 - 73,5 MHz (8,0 MHz), 65,5 - 74 MHz (8,5 MHz) - na samym początku proponowano węższy zakres 66 - 72MHz.
Raster nośnych 10kHz
OIRT obowiązywał też w Chinach. Ale tam było ciekawiej bowiem w Azji zakres UKF - to przede wszystkim standard japoński: 76 - 90 MHz (14 MHz).